شقیق بن ثور سدوسی بکری: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[شقیق بن ثور سدوسی بکری در تاریخ اسلامی]] - [[شقیق بن ثور سدوسی بکری در تراجم و رجال]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[شقیق بن ثور سدوسی بکری در تاریخ اسلامی]] - [[شقیق بن ثور سدوسی بکری در تراجم و رجال]]</div> | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۹
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
- شقیق بن ثور سدوسی بکری، از اصحاب امیرمؤمنان(ع) بود[۱] که در جنگ جمل[۲] و صفین حضور داشت، و پرچم بکر بن وائل را حمل میکرد و در یاری امیرالمؤمنین(ع) کوشید.
- نصر بن مزاحم مینویسد: شقیق در یکی از روزهای سخت جنگ صفین خطاب به قوم ربیعه چنین گفت: ای قوم ربیعها شما در میان عرب هیچ عذر و بهانهای ندارید، اگر به حضرت علی صدمهای برسد و تنها یک نفر از شما زنده بماند باز هم باید از جان او دفاع کنید و عزت زندگی را به دست آورید[۳].
- بعد از خطابه شجاعانه شقیق، قوم ربیعه چنان جنگ شدیدی به راه انداختند که معاویه به شدت در خوف و نگرانی افتاد[۴].
- البته به نقلی وی در زمره سران قبایلی بود که پس از قرآن سرنیزه کردن لشکر شام، موافق ترک مخاصمه و طالب حکمیت و گفت و گو و مذاکره بود[۵].
- او در زمان خلافت معاویه ملاقاتی با او داشته و سرانجام به سال ۶۴ هجری بعد از هلاکت یزید بن معاویه از دنیا رفت[۶].[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۴۵، ش۸.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۴، ص۵۰۱ - ۵۲۲.
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۳۰۶.
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۳۰۶.
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۴۸۵.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۳، ص۶۴۸.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۷۳۲-۷۳۳.