نصب الهی پیامبران: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان پرسشهای وابسته}} +{{پایان پرسش وابسته}})) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
{{پرسشهای وابسته}} | {{پرسشهای وابسته}} | ||
{{پایان | {{پایان پرسش وابسته}} | ||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۵
اين مدخل از زیرشاخههای بحث نصب الهی است. "نصب الهی پیامبران" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
نصب الهی پیامبران در قرآن - نصب الهی پیامبران در حدیث - نصب الهی پیامبران در نهج البلاغه - نصب الهی پیامبران در کلام اسلامی - نصب الهی پیامبران در فلسفه اسلامی - نصب الهی پیامبران در عرفان اسلامی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ضرورت نبوت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- پیامبران و اولیای الهی کسانی هستند که خداوند آنها را انتخاب کرده است، چنانکه در قرآن کریم آمده است: خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد[۱]. از اینرو پیامبران از کودکی مورد توجه خاص خداوند هستند. آیات مربوط به حفظ حضرت موسی (ع) در شیرخوارگی و تکلم حضرت عیسی (ع) در گهواره[۲] و خطابهای مهرآمیز خداوند به رسول اکرم[۳] شواهدی درباره این موضوع است. امام علی (ع) در مورد لطف خاص خدا به پیامبر خاتم (ص) از بدو ورودش بهدنیا میفرماید: از همان لحظهای که پیامبر (ص) را از شیر گرفتند، خداوند بزرگترین فرشته (جبرئیل) خود را مأمور تربیت پیامبر (ص) کرد تا شب و روز، او را به راههای بزرگواری و راستی و اخلاق نیکو راهنمایی کند[۴]. این عبارت حضرت امیر ناظر بر نصب الهی رسول اکرم (ص) از آغاز آفرینش ایشان است[۵].
منابع
جستارهای وابسته
پرسشهای وابسته
پانویس
- ↑ ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴾؛ سوره آل عمران، آیه ۳۳
- ↑ ﴿قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا ﴾؛ سوره مریم، آیه ۳۰
- ↑ ﴿أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى﴾؛ سوره ضحی، آیه ۶
- ↑ «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللَّهُ بِهِ (صلی الله علیه وآله) مِنْ لَدُنْ أَنْ كَانَ فَطِيماً أَعْظَمَ مَلَكٍ مِنْ مَلَائِكَتِهِ يَسْلُكُ بِهِ طَرِيقَ الْمَكَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَيْلَهُ وَ نَهَارَهُ»؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۳۴
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۸۲۴.