فطحیه در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == پانویس ==' به '== پانویس ==')
جز (جایگزینی متن - 'قابل\sدسترسی\sخواهند\sبود\.\<\/div\> \n\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'' به 'قابل دسترسی خواهند بود.</div> '''$1'''')
خط ۴: خط ۴:
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فطحیه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فطحیه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


'''[[فطحیه]]'''، [[پیروان]] عبدالله افطح، [[فرزند]] [[امام صادق]] {{ع}} هستند که او را [[مهدی موعود]] می‌دانند و قائل بودند پس از شهادت امام صادق {{ع}} او [[امام]] است.
'''فطحیه'''، [[پیروان]] عبدالله افطح، [[فرزند]] [[امام صادق]] {{ع}} هستند که او را [[مهدی موعود]] می‌دانند و قائل بودند پس از شهادت امام صادق {{ع}} او [[امام]] است.


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۲

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث فطحیه است. "فطحیه" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فطحیه (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

فطحیه، پیروان عبدالله افطح، فرزند امام صادق (ع) هستند که او را مهدی موعود می‌دانند و قائل بودند پس از شهادت امام صادق (ع) او امام است.

مقدمه

پیروان عبدالله افطح، فرزند امام صادق (ع) فطحیه نام دارند و او را مهدی موعود می‌دانند. پس از شهادت امام صادق (ع) گروهی از شیعیان از آن رو که عبدالله افطح فرزند ارشد امام صادق (ع) بود و دعوی امامت کرد، بدو گرویدند[۱]. "عبدالله افطح" چون سر یا دو پایش پهن بود، از این‌رو او را افطح و پیروانش را "افطحیه" یا "فطحیه" می‌نامند[۲]. فطحیه به حدیثی از امام صادق (ع) تمسک جستند که بنابر آن، امام باید فرزند ارشد امام پیشین باشد[۳].

اعتقادات فطحیه

فطحیه معتقد بودند چون امام از دنیا می‌رود، امام بعدی او را غسل می‌دهد و بر او نماز می‌گزارد و او را در قبر می‌نهد و انگشتری‌اش را به وراثت می‌برد[۴].[۵]

دلایل منقرض شدن فطحیه

فرقه فطحیه به دلایل متعدد بقا نیافت و پس از مدتی از میان رفت؛ از جمله آنکه:

  1. به اعتقادات عبدالله، کژی‌ها و ناراستی‌هایی راه یافته بود. او به باورهای حشویه و مرجئه گرایش داشت و امام صادق (ع) نیز از این امر آگاه بود[۶].
  2. عبدالله از دانشِ بایسته امامت بی‌نصیب بود و از این رو، روایتی درباره حلال و حرام از او روایت نکرده‌اند. چون پیروانش چیزی از او می‌پرسیدند، درمی‌ماند و پاسخ نمی‌داد[۷].
  3. عبدالله پس از پدر، بیش از هفتاد روز زنده نماند. او فرزند ذکوری نیز نداشت. این عوامل موجب گشت تا برخی شیعیان از همان آغاز، امامت او را برنتابند و نپذیرند. برخی دیگر از شیعیان نیز پس از مرگ عبدالله از عقیده خویش برگشتند و به امامت حضرت موسی بن جعفر (ع) گرویدند[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. فرهنگ فرق اسلامی‌، ۶۵.
  2. مهدی موعود، علی دوانی، ص ۴۳۱.
  3. فرهنگ شیعه، ص ۳۶۰؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۴.
  4. الملل والنحل‌، ۱/ ۱۶۷.
  5. فرهنگ شیعه، ص ۳۶۰.
  6. مصنفات الشیخ المفید، ۱۱/ جزء ۲/ ۲۱۰.
  7. فرق الشیعه‌، ۸۸.
  8. فرق و مذاهب کلامی‌، ۶۷.
  9. فرهنگ شیعه، ص ۳۶۰.