رستم غلام شمر بن ذی الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ') == منابع == {{منابع}}' به ') {{پایان مدخل وابسته}} == منابع == {{منابع}}') |
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در تاریخ اسلامی]] - [[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در معارف و سیره حسینی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در تاریخ اسلامی]] - [[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در معارف و سیره حسینی]]</div> | ||
'''رستم'''، [[غلام]] [[شمر بن ذی الجوشن]] بود که به همراه او در [[کربلا]] حضور داشت. | '''رستم'''، [[غلام]] [[شمر بن ذی الجوشن]] بود که به همراه او در [[کربلا]] حضور داشت. | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۳۰
رستم، غلام شمر بن ذی الجوشن بود که به همراه او در کربلا حضور داشت.
مقدمه
او از غلامان ترک تبار عبیدالله بن زیاد به شمار می‌رفت. بنا بر نقل برخی از منابع او قاتل هانی بن عروه است.[۱] گفته شده که او و عده‌ای دیگر به دستور عبیدالله بن زیاد، هانی را به بازار گوسفند فروشان بردند تا گردن بزنند. پس از رسیدن به بازار، رشید با شمشیرش ضربتی بر هانی زد؛ اما ضربتش کارگر نیفتاد از این‌رو ضربتی دیگر بر هانی فرود آورد و او را به شهادت رساند.[۲].[۳]
پس از شهادت عبدالله بن عمیر کلبی، ام وهب خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره او را که خاک و خون پوشانده بود، با دست پاک می‌کرد. شمر به غلامش رستم دستور داد که او را بُکشد. رستم با عمودی که بر سر ام وهب کوبید، او را به شهادت رساند. او در کنار شوهرش بر خاک افتاد.[۴]
رستم همچنین سر عبدالله بن عُمَیر کلبی را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت[۵].[۶]
سالها بعد او به همراه مولایش - عبیدالله بن زیاد- در نبرد خازر حضور یافت. کسانی که او را می‌شناختند رشید را به یکدیگر نشان می‌دادند و می‌گفتند: «او قاتل هانی بن عروه است». در این هنگام شخصی از میان سپاه ابراهیم بن مالک اشتر به نام عبدالرحمن بن حصین مرادی گفت: «خدا مرا بکشد اگر او را نکشم یا در راه انجام این کار کشته نشوم». سپس با نیزه‌اش به رشید حمله برد و او را به هلاکت رساند[۷].[۸]
جستارهای وابسته
- ام وهب (شهید)
- عبدالله بن عمیر کلبی (شهید)
- شمر بن ذی الجوشن (مولی)
منابع
پانویس
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.
- ↑ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار(ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.(ع)، ص۸۴.
- ↑ فرهنگ عاشورا، ص۱۹۷.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۲.
- ↑ البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.