لطائف الاشارات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | عنوان = لطائف الاشارات | عنوان اصلی = | تصویر...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «این اثر [[عرفانی]] [[قرآنی]] حاصل بهره‌مندی قشیری از [[فیض]] استادش [[ابوعلی]] | در معرفی این کتاب آمده است: «این اثر [[عرفانی]] [[قرآنی]] حاصل بهره‌مندی قشیری از [[فیض]] استادش [[ابوعلی دقاق]] و ورود او به جرگه [[اهل]] تحقیق و ارباب [[معرفت]] می‌باشد. وی تکیه اساسی خود را در [[تفسیر اشاری]]، بر روی عنصر [[تهذیب نفس]] به عنوان مهمترین عنصر در [[درک]] اشارات و لطائف قرآنی متمرکز می‌کند. وی در روش خود به [[عقل]] [[اعتماد]] کامل ندارد. وی اتکا به عقل را در مراحل اولیه تصحیح [[ایمان]] ضروری می‌داند ولی درک [[معارف]] بلند و لطایف و اشارات [[وحی]] را، به چیزی بالاتر از آن نیازمند می‌داند. قشیری خود را ملتزم به [[نص قرآنی]] دانسته و به آن به دیده اعتبار و [[تقدیس]] نگریسته است. در تبیین اشارات و لطایف قرآنی تکیه گاه این [[تفسیر]] [[تاویل]] عرفانی است. اگر هم در موردی، روایتی از [[پیامبر]]{{صل}} یا دیگران ذکر می‌شود بندرت نام [[راوی]] را می‌آورد. در نقل اقوال [[عارفان]] نیز به همین شیوه است. در مواردی به [[شان نزول]] پرداخته که در نقل آنها چندین قول را بیان کرده است. خلاصه دامنه نقل‌گرایی در این اثر بسیار محدود است. وی در استخراج اشارات قرآنی از [[ادبیات]] فراوان بهره گرفته و این مسئله [[مبین]] آمیختگی [[عرفان]] و ادبیات در این تفسیر است. ذوق ادبی به کار گرفته شده در این تفسیر، بر مبنای اصول لغت، اشتقاق و [[اعراب]] و [[بلاغت]] [[استوار]] است. وی بر این [[باور]] است که [[قرآن]] قبل از هر چیز [[کتاب هدایت]] و [[معجزه]] پیامبر است و اعراب در برخورد با آن دچار [[حیرت]] و اعجاب می‌شوند. [[کوشش]] و اهتمام او بر آن است که در تفسیر خود گوشه‌ای از این جنبه‌های ادبی و اعجازی را با بهره‌گیری از اسلوب زیبای خود قرآن ارائه نماید. وی در تفسیر به اشعار [[عربی]] و امثال نیز استناد می‌کند»<ref name=p1></ref> | ||
تاکنون سه جلد از این کتاب به چاپ رسیده است. | تاکنون سه جلد از این کتاب به چاپ رسیده است. | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۱
| لطائف الاشارات | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات دارالکتب العلمية|انتشارات انتشارات دارالکتب العلمية]][[رده:انتشارات انتشارات دارالکتب العلمية]] |
| محل نشر | بیروت، لبنان |
| سال نشر | ۱۴۲۰ق، ۱۳۷۸ش ش |
لطائف الاشارات کتابی است به زبان عربی که مشتمل بر تأویل و تفسیر قرآن کریم می‌باشد. این کتاب اثر ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری است و انتشارات دارالکتب العلمية انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «این اثر عرفانی قرآنی حاصل بهره‌مندی قشیری از فیض استادش ابوعلی دقاق و ورود او به جرگه اهل تحقیق و ارباب معرفت می‌باشد. وی تکیه اساسی خود را در تفسیر اشاری، بر روی عنصر تهذیب نفس به عنوان مهمترین عنصر در درک اشارات و لطائف قرآنی متمرکز می‌کند. وی در روش خود به عقل اعتماد کامل ندارد. وی اتکا به عقل را در مراحل اولیه تصحیح ایمان ضروری می‌داند ولی درک معارف بلند و لطایف و اشارات وحی را، به چیزی بالاتر از آن نیازمند می‌داند. قشیری خود را ملتزم به نص قرآنی دانسته و به آن به دیده اعتبار و تقدیس نگریسته است. در تبیین اشارات و لطایف قرآنی تکیه گاه این تفسیر تاویل عرفانی است. اگر هم در موردی، روایتی از پیامبر(ص) یا دیگران ذکر می‌شود بندرت نام راوی را می‌آورد. در نقل اقوال عارفان نیز به همین شیوه است. در مواردی به شان نزول پرداخته که در نقل آنها چندین قول را بیان کرده است. خلاصه دامنه نقل‌گرایی در این اثر بسیار محدود است. وی در استخراج اشارات قرآنی از ادبیات فراوان بهره گرفته و این مسئله مبین آمیختگی عرفان و ادبیات در این تفسیر است. ذوق ادبی به کار گرفته شده در این تفسیر، بر مبنای اصول لغت، اشتقاق و اعراب و بلاغت استوار است. وی بر این باور است که قرآن قبل از هر چیز کتاب هدایت و معجزه پیامبر است و اعراب در برخورد با آن دچار حیرت و اعجاب می‌شوند. کوشش و اهتمام او بر آن است که در تفسیر خود گوشه‌ای از این جنبه‌های ادبی و اعجازی را با بهره‌گیری از اسلوب زیبای خود قرآن ارائه نماید. وی در تفسیر به اشعار عربی و امثال نیز استناد می‌کند»[۱]
تاکنون سه جلد از این کتاب به چاپ رسیده است.
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری صوفی، فیلسوف و مفسّر عربی ایرانی در سدهٔ پنجم هجری. (متولد ۳۷۴ ق و متوفای ۴۶۵ق)، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «ابوالقاسم الیمانی»، «ابوعلی دقّاق»، «ابوبکر محمد بن ابوبکر طوسی»، «ابوبکر بن فورک» و «ابواسحاق ابراهیم بن اسفراینی» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «التحبیر فی التذکیر»، «عیون الاجوبة فی اصول الاسئله»، «رساله قشیریه» و «لطائف الاشارات» برخی از این آثار است[۲]
دریافت متن کتاب
- دریافت متن دیجیتال کتاب از کتابخانه مدرسه فقاهت
- دریافت متن PDF کتاب از کتابخانه نور
- دریافت متن دیجیتال کتاب از مکتبة الشاملة
- دریافت متن دیجیتال کتاب از مکتبة الوقفیة
پانویس
پیوند به بیرون
- منبعشناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان عربی
- کتابشناسی دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان عربی
- کتابهای ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری
- آثار ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری
- کتابشناسی امامت سه جلدی
- کتابشناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۳۰۰
- کتابشناسی کتابهای امامت منتشرشده در ۱۳۷۸
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات دارالکتب العلمية