افساد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[افساد در فقه اسلامی]] - [[افساد در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = }} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۰
مقدمه
افساد: خروج چیزی از اعتدال (کم یا زیاد)[۱] یا آنچه حصول آن موجب اختلال در نظم و اعتدال میگردد[۲]؛ در مقابل صلاح[۳].
﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ﴾[۴].
فساد صفت فعل خارجی انسان واقع میشود. عمدتاً در عرصه مسائل اجتماعی تحقق مییابد و جامع کارهای بد و پلیدکاریها در اجتماع و ضد ارزشها و ناهنجاریها در فرهنگ قرآنی است. مصادیق فساد در قرآن کریم بسیار است[۵]؛ برخی از مهمترین آنها عبارتاند از: هلاکت و نابودی، برهمخوردن نظم، فتنه و آشوب، تباهکردن ملک و حکومت، دزدی و کارهای خلاف، ظلم و نافرمانی، قتل پیامبران الهی، بازگشتن به خوی جاهلی، خونریزی، ویرانی و تخریب، سرقت مسلحانه، ایجاد رعب، ناامنکردن جادهها.
اصلاح جامعه و مردم به جلوگیری از فساد است و فریضه نهی از منکر همه مردم را به مبارزه با مفاسد اجتماعی دعوت میکند. هدف همه انبیای الهی که مصلحان جوامع بشری بودهاند، برچیدن فساد و تباهی از روی زمین بوده است[۶].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۶.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۸۴-۸۵.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۳۱.
- ↑ «و چون به ایشان گفته شود در زمین تباهی نورزید میگویند جز این نیست که ما مصلحیم» سوره بقره، آیه ۱۱.
- ↑ محمد سرمدی، "فساد"، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۱۴.