عبدالرحمان بن جندب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالرحمان بن جندب در تاریخ اسلامی]] - [[عبدالرحمان بن جندب در تراجم و رجال]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عبدالرحمان بن جندب در تاریخ اسلامی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
*عبدالرحمان [[فرزند]] جندب از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.</ref>. وی [[روایات]]، [[اخبار]] و حوادث زیادی از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بدون واسطه یا با واسطه [[نقل]] کرده است <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.</ref> که یک نمونه آن را [[نقل]] می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] به جانب [[کوفه]] مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما [[حضرت]] از [[راه]] دیگری به جانب [[کوفه]] آمد و در بین [[راه]] [[حضرت]] را دیدیم که پس از [[حمد]] و [[سپاس]] [[خدا]]، این [[دعا]] را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی [[سفر]] و دل‌شکستگی بازگشت و [[بدی]] نگاه در [[مال]] و اهلم به تو [[پناه]] می‌برم"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ}}؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.</ref>.
عبدالرحمان [[فرزند]] جندب از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.</ref>. وی [[روایات]]، [[اخبار]] و حوادث زیادی از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بدون واسطه یا با واسطه [[نقل]] کرده است <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.</ref> که یک نمونه آن را [[نقل]] می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] به جانب [[کوفه]] مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما [[حضرت]] از [[راه]] دیگری به جانب [[کوفه]] آمد و در بین [[راه]] [[حضرت]] را دیدیم که پس از [[حمد]] و [[سپاس]] [[خدا]]، این [[دعا]] را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی [[سفر]] و دل‌شکستگی بازگشت و [[بدی]] نگاه در [[مال]] و اهلم به تو [[پناه]] می‌برم"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ}}؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.</ref>.
*[[حضرت]] این [[دعا]] را خواند و برای ورود به [[کوفه]] به مسیر خود ادامه داد<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۰.</ref>
 
[[حضرت]] این [[دعا]] را خواند و برای ورود به [[کوفه]] به مسیر خود ادامه داد<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۱: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۳

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

عبدالرحمان فرزند جندب از اصحاب امیرمؤمنان علی(ع) بود[۱]. وی روایات، اخبار و حوادث زیادی از امیرالمؤمنین(ع) بدون واسطه یا با واسطه نقل کرده است [۲] که یک نمونه آن را نقل می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که امیرالمؤمنین(ع) از صفین به جانب کوفه مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما حضرت از راه دیگری به جانب کوفه آمد و در بین راه حضرت را دیدیم که پس از حمد و سپاس خدا، این دعا را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی سفر و دل‌شکستگی بازگشت و بدی نگاه در مال و اهلم به تو پناه می‌برم"[۳].

حضرت این دعا را خواند و برای ورود به کوفه به مسیر خود ادامه داد[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.
  2. ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.
  3. «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ»؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.
  4. ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۰.