سیره امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۷۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲
خط ۳۱: خط ۳۱:
روزگار [[ظهور]]، عصر تحقق همۀ آرمان‌های آسمانی است. [[دانش]] و [[تکامل]] [[روحی]] و [[اخلاقی]] [[انسان]] به نهایت خویش می‌رسد. این موضوع از مهم‌ترین آرمان‌های [[مهدوی]] {{ع}} است که خود، زمینه‌ای است برای وجود یافتن دیگر [[آرمان‌ها]]. به [[برکت]] [[رهبری امام]] زمان {{ع}} [[جامعۀ اسلامی]] در عرصۀ [[اخلاق]] و [[رفتار]] می‌شکفد. در روایتی از [[امام باقر]] {{ع}} آمده است: «چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، دست بر سربندگان می‌گذارد و به [[برکت]] آن، [[عقل]] آنان به کمال می‌رسد»<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ أَکْمَلَ بِهِ أَخْلَاقَهُمْ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref> همچنین بنابر [[روایات]]، [[کینه‌ها]] از [[دل‌ها]] بیرون می‌روند، [[بی‌نیازی]] و [[بزرگواری]] در [[جان‌ها]] می‌نشیند، چونان که اگر کسی [[نیازمند]] شود، از جیب [[برادر]] خویش برمی‌دارد و کسی او را باز نمی‌دارد<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱</ref>.
روزگار [[ظهور]]، عصر تحقق همۀ آرمان‌های آسمانی است. [[دانش]] و [[تکامل]] [[روحی]] و [[اخلاقی]] [[انسان]] به نهایت خویش می‌رسد. این موضوع از مهم‌ترین آرمان‌های [[مهدوی]] {{ع}} است که خود، زمینه‌ای است برای وجود یافتن دیگر [[آرمان‌ها]]. به [[برکت]] [[رهبری امام]] زمان {{ع}} [[جامعۀ اسلامی]] در عرصۀ [[اخلاق]] و [[رفتار]] می‌شکفد. در روایتی از [[امام باقر]] {{ع}} آمده است: «چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، دست بر سربندگان می‌گذارد و به [[برکت]] آن، [[عقل]] آنان به کمال می‌رسد»<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ أَکْمَلَ بِهِ أَخْلَاقَهُمْ}}؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref> همچنین بنابر [[روایات]]، [[کینه‌ها]] از [[دل‌ها]] بیرون می‌روند، [[بی‌نیازی]] و [[بزرگواری]] در [[جان‌ها]] می‌نشیند، چونان که اگر کسی [[نیازمند]] شود، از جیب [[برادر]] خویش برمی‌دارد و کسی او را باز نمی‌دارد<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۹۰ ـ ۲۹۱</ref>.
====[[سیره علمی امام مهدی]]====
====[[سیره علمی امام مهدی]]====
[[سیره علمی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} مبتنی بر [[رشد]] [[آگاهی]] و [[شکوفایی]] [[علمی]] و [[بالندگی]] [[خرد جمعی]] است. بدون [[شک]] تمام پیشرفت‌های بشری در گرو رشد علمی و [[خرد]]ورزی [[جامعه]] است. هر اندازه [[عقل]] و خرد [[بشر]] فزونی یابد و به [[کمال نهایی]] خویش برسد، [[کارآمدی]] و کارآیی آن در عرصه‌های [[اخلاق]] و [[فرهنگ]] نیز بیشتر شده و [[فضایل]] [[انسانی]] و [[اخلاقی]] را در جامعه نهادینه می‌کند.
بر اساس [[روایات]]، در عصر ظهور، رشد علمی [[جامعه بشری]]، در پرتو [[رهبری]] الهی [[امام مهدی]]{{ع}} به اوج کمال خویش می‌رسد و [[بشریت]] با شناخت مسائل [[معنوی]] و [[صلاح]] و [[سعادت]] [[روح]] خویش، در راه تحقق [[جامعه آرمانی]]، پله‌های تکامل مادی و معنوی را می‌پیماید؛ زیرا در آن عصر، بشریت به [[خزانه]] دار [[علوم]] الهی و منبع جوشان آگاهی و [[معرفت]] که چیزی از دیده ژرف نگر و [[حقیقت]] بین او پوشیده نیست؛ یعنی ولی [[معصوم]]{{عم}} دست می‌یابد و همه مسائل بشری، به [[هدف]] اصلی و مرز نهایی می‌رسد و بشریت به اوج تکامل علمی دست می‌یابد<ref>[[قنبرعلی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[سیره امام مهدی در عصر ظهور (کتاب)|سیره امام مهدی در عصر ظهور]]، ص ۲۲۶ ـ ۲۳۵.</ref>.
====[[سیره تبلیغی امام مهدی]]====
====[[سیره تبلیغی امام مهدی]]====


۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش