انکار امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | ||
== [[مهدویت]] اصل مسلّم در [[اسلام]] == | |||
اصل [[مهدویت]] و اینکه [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[پیامبر]] و از [[فرزندان فاطمه]] است و در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌نماید چنانکه پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد [[مورد اتفاق]] نزد [[شیعه]] و [[اهل سنت]] است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد [[اختلاف]] است در وجود شخص [[مهدی موعود]]{{ع}} است که آیا به [[دنیا]] آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و [[احادیث]] وارده در [[حد]] [[تواتر]] و [[یقین]] است و [[تصدیق]] این [[احادیث نبوی]] در واقع [[تصدیق]] به [[نبوت]] [[نبی اکرم]] (صلی [[الله]] عله و آله) است و قهراً [[انکار]] [[مهدویت]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] مستلزم [[انکار]] [[نبوت]] و رد سخنان [[متواتر]] [[نبی اکرم]]{{صل}} خواهد بود. در نتیجه [[انکار حضرت]] [[مهدی]]{{ع}} موجب [[کفر]] است<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref>. | اصل [[مهدویت]] و اینکه [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[پیامبر]] و از [[فرزندان فاطمه]] است و در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌نماید چنانکه پر از [[ظلم و ستم]] شده باشد [[مورد اتفاق]] نزد [[شیعه]] و [[اهل سنت]] است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد [[اختلاف]] است در وجود شخص [[مهدی موعود]]{{ع}} است که آیا به [[دنیا]] آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و [[احادیث]] وارده در [[حد]] [[تواتر]] و [[یقین]] است و [[تصدیق]] این [[احادیث نبوی]] در واقع [[تصدیق]] به [[نبوت]] [[نبی اکرم]] (صلی [[الله]] عله و آله) است و قهراً [[انکار]] [[مهدویت]] و [[ظهور]] آن [[حضرت]] مستلزم [[انکار]] [[نبوت]] و رد سخنان [[متواتر]] [[نبی اکرم]]{{صل}} خواهد بود. در نتیجه [[انکار حضرت]] [[مهدی]]{{ع}} موجب [[کفر]] است<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref>. | ||
== [[دلیل]] [[روایی]] بر [[کافر]] بودن منکر [[امام مهدی]]{{ع}} == | |||
برخی از روایاتی که در مورد [[حکم]] منکرین [[امام مهدی]]{{ع}} وارد شده عبارت‌اند از: | برخی از روایاتی که در مورد [[حکم]] منکرین [[امام مهدی]]{{ع}} وارد شده عبارت‌اند از: | ||
# روایتی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[رسول خدا]] {{صل}} آمده است: «هرکس [[خروج]] [[حضرت مهدی]] را [[انکار]] نماید [[کافر]] است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ}}؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص ۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.</ref>.<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref> | # روایتی از [[جابر بن عبدالله انصاری]] از [[رسول خدا]] {{صل}} آمده است: «هرکس [[خروج]] [[حضرت مهدی]] را [[انکار]] نماید [[کافر]] است»<ref>{{متن حدیث|مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ}}؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص ۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.</ref>.<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۳۶۸.</ref> | ||
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مهدویت اصل مسلّم در اسلام
اصل مهدویت و اینکه حضرت مهدی(ع) از پیامبر و از فرزندان فاطمه است و در آخرالزمان ظهور می‌کند و زمین را پر از عدل و داد می‌نماید چنانکه پر از ظلم و ستم شده باشد مورد اتفاق نزد شیعه و اهل سنت است و کسی در آن تردید نکرده است. آنچه مورد اختلاف است در وجود شخص مهدی موعود(ع) است که آیا به دنیا آمده است و یا خیر؟ والا مهدی نوعی، مورد اتفاق و احادیث وارده در حد تواتر و یقین است و تصدیق این احادیث نبوی در واقع تصدیق به نبوت نبی اکرم (صلی الله عله و آله) است و قهراً انکار مهدویت و ظهور آن حضرت مستلزم انکار نبوت و رد سخنان متواتر نبی اکرم(ص) خواهد بود. در نتیجه انکار حضرت مهدی(ع) موجب کفر است[۱].
دلیل روایی بر کافر بودن منکر امام مهدی(ع)
برخی از روایاتی که در مورد حکم منکرین امام مهدی(ع) وارد شده عبارت‌اند از:
- روایتی از جابر بن عبدالله انصاری از رسول خدا (ص) آمده است: «هرکس خروج حضرت مهدی را انکار نماید کافر است»[۲].[۳]
- امام کاظم(ع) فرمودند: «هرکس یکی از امامان زنده را انکار کند، امامان قبلی را نیز انکار نموده است»[۴].
- امام حسن عسکری(ع) فرمودند: «اطاعت آخر ما اطاعت اوّل ما و انکار آخر ما چون انکار اوّل ماست»[۵].[۶]
- امام زمان(ع) در بخشی از جواب‌‌های خود به پرسش‌های اسحاق بن یعقوب فرمودند: «بین خداوند عزّوجلّ و هیچ کس قرابت و خویشاوندی نیست هر کس مرا انکار کند از من نیست و راهِ او راه فرزند نوح است»[۷]. این حدیث روایتی را که شیعه و سنی در کتب روایی خود آورده‌اند، تأیید می‌کند و آن اینکه پیامبر (ص) فرمودند: «مثل اهل بیت من، مثل کشتی نوح است، هر کس سوار بر آن شود نجات می‌یابد و کسی از آن تخلف کند غرق خواهد شد»[۸].[۹]
با وجود این روایات، انکار حضرت مهدی(ع) موجب کفر و انکار همۀ امامان و تکذیب رسول اکرم (ص) است[۱۰].
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۳۶۸.
- ↑ «مَنْ أَنْکَرَ خُرُوجَ الْمَهْدِیِّ فَقَدْ کَفَرَ»؛ فراید السمطین و البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان، ج ۲، ص ۳۱۵؛ به نقل از امامت و مهدویت.
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیب‌الله، سیمای آفتاب، ص ۳۶۸.
- ↑ «مَنْ أَنْکَرَ وَاحِداً مِنَ الْأَحْیَاءِ فَقَدْ أَنْکَرَ الْأَمْوَاتَ»؛ غیبة نعمانی، ص ۶۳؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۳.
- ↑ «طَاعَةَ آخِرِنَا کَطَاعَةِ أَوَّلِنَا وَ الْمُنْکِرَ لآِخِرِنَا کَالْمُنْکِرِ لِأَوَّلِنَا»؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۲.
- ↑ ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۱۳۶.
- ↑ «لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ وَ مَنْ أَنْکَرَنِی فَلَیْسَ مِنِّی وَ سَبِیلُهُ سَبِیلُ ابْنِ نُوحٍ»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ص ۴۸۴، ح ۳.
- ↑ «إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ مَنْ رَکِبَ فِیهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق»؛ مستدرک حاکم، ج ۳، ص ۱۵۱؛ بصائر الدرجات، ص ۳۱۷، ح ۴.
- ↑ ر.ک: رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۳۹۸.
- ↑ ر.ک: تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۱۳۶.