ملیت یاران امام مهدی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[ایرانیان]]: از [[روایات]] فهمیده می‌شود تعداد قابل توجّهی از سپاهیان مخصوص [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[ایرانیان]] هستند<ref>ر.ک: [[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۴۰.</ref> و از آنان با تعابیر، اهل [[ری]]، اهل [[خراسان]]<ref>امام باقر{{ع}} می‌فرماید: «نیروهایی با پرچم‌های سیاه ـ که از خراسان قیام کرده‌اند ـ در کوفه فرود می‌آیند و هنگامی‌ که حضرت مهدی{{ع}} در شهر مکه ظهور می‌کند، با آن حضرت بیعت می‌کنند».؛ ابن حمّاد، نعیم، فتن، ص ۸۵؛ مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن  یحیی، عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۹.</ref>، گنج‌های [[طالقان]]، [[قمی‌ها]]، اهل [[فارس]] و... یاد شده است<ref>ر.ک: [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref>. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} می‌فرماید: «خوشا به حال [[طالقان]]! زیرا [[خداوند]] در آنجا گنج‌هایی دارد که از جنس طلا و نقره نیستند؛ بلکه مردانی [[مؤمن]] هستند که [[خداوند]] را به [[حق]] شناخته‌اند و آنان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] هستند»<ref>اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمّه، ج ۳، ص ۲۶۸؛ متقی هندی، کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۹۱؛ شافعی، محمد بن ادریس، بیان، ص ۱۰۶؛ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودّه، ص ۹۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳؛ طبسی، نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۶۸ ـ ۷۲؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۳.</ref> [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «هنگامی که [[پرچم‌های سیاه]] را از جانب [[خراسان]] دیدید، به طرف آن بروید هرچند با دست و سینه روی برف باشد، چرا که [[خلیفه خدا]]، [[حضرت مهدی]]{{ع}} در میان آنهاست»<ref>{{متن حدیث|إِذَا رَأَیْتُمْ الرَّایَاتِ السُّودَ قَدْ أَقْبَلَتْ مِنْ خُرَاسَانَ فَأْتُوهَا وَ لَوْ حَبْواً عَلَی الثَّلْجِ فَإِنَّ فِیهَا خَلِیفَةَ اللَّهِ الْمَهْدِیَّ}}؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج ۲ ص ۴۷۲.</ref>؛<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳.</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «[[خاک]] [[قم]]، [[مقدس]] است.... مگر نه اینکه آنان [[یاران قائم]] ما هستند و [[دعوت]] کننده به [[حق]] ما؟»<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ{{ع}} قَالَ: تُرْبَةُ قُمَ‏ مُقَدَّسَةٌ وَ أَهْلُهَا مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ لَا یُرِیدُهُمْ جَبَّارٌ بِسُوءٍ إِلَّا عُجِّلَتْ عُقُوبَتُهُ مَا لَمْ یَخُونُوا‏‏}}؛ مجلسی، محمد باقر،  بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۸.</ref>. عفان بصیری می‌گوید: [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود: «آیا می‌دانی چرا [[شهر قم]] را به نام [[قم]] نامیدند؟» عرض کردم: [[خدا]] و رسولش و شما بهتر می‌دانید. فرمود: «زیرا [[مردم]] [[قم]] پیرامون [[قائم]] گرد می‌آیند و با او می‌مانند و [[پایداری]] می‌کنند و به او [[یاری]] می‌رسانند»<ref>{{متن حدیث|أتدری لم سمیّت قم؟ قلت: اللّه و رسوله و أنت أعلم. قال: إنّما سمیّت قم لأنّ أهلها یجتمعون مع قائم آل محمّد صلوات اللّه علیه و یقومون معه، و یستقیمون علیه، و ینصرونه}}؛ مجلسی، محمد باقر،  بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref> بر اساس روایاتی دیگر، در زمینه سازی‌های [[پیش از ظهور]] نیز [[ایرانیان]] نقش اساسی دارند و تعداد فراوانی از [[جنگ]] آوران را تشکیل می‌دهند<ref>ابن طاووس، ملاحم و الفتن، ص ۱۴۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی ‎اصغر رضوانی|رضوانی، علی ‎اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۹۲؛ [[نجم‌الدین طبسی|طبسی، نجم‌الدین]]، [[چشم‌اندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشم‌اندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref>