قبیصة بن عقبه سوائی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو عامر قبیصة بن عقبۀ سوائی کوفی]] از [[مشایخ]] [[بخاری]]<ref>ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب،ج ۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>، مجهول نزد [[شیعه]]<ref>در کتاب‌های رجالی شیعه ذکر نشده است.</ref>، [[ثقه]] نزد [[اهل تسنن]]<ref>ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>، دارای [[تفسیر قرآن]]<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۶؛ سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۴، رقم ۱۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۷.</ref>
[[ابو عامر قبیصة بن عقبه سوائی کوفی]] از [[مشایخ]] [[بخاری]]<ref>ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب،ج ۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>، مجهول نزد [[شیعه]]<ref>در کتاب‌های رجالی شیعه ذکر نشده است.</ref>، [[ثقه]] نزد [[اهل تسنن]]<ref>ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.</ref>، دارای [[تفسیر قرآن]]<ref>ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۶؛ سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۴، رقم ۱۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۴۷.</ref>
 
وی از [[سفیان ثوری]] [[حدیث]] نقل کرده است و از [[مشایخ]] [[احمد بن حنبل]] شمرده می‌شود. [[بخاری]] در ۴۷ مورد از او [[روایت]] دارد. [[تفسیری]] دارد که [[طبری]] از آن بهره برده است<ref>معجم المفسرین، ج ۱، ص ۴۳۵، تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۱، ص ۹۴.</ref>.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص ۴۳۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۶

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابو عامر قبیصة بن عقبه سوائی کوفی از مشایخ بخاری[۱]، مجهول نزد شیعه[۲]، ثقه نزد اهل تسنن[۳]، دارای تفسیر قرآن[۴].[۵]

وی از سفیان ثوری حدیث نقل کرده است و از مشایخ احمد بن حنبل شمرده می‌شود. بخاری در ۴۷ مورد از او روایت دارد. تفسیری دارد که طبری از آن بهره برده است[۶].[۷]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب،ج ۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.
  2. در کتاب‌های رجالی شیعه ذکر نشده است.
  3. ر.ک: ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۸، ص۳۱۲ و ۳۱۳.
  4. ر.ک: حاج خلیفة، کشف الظنون، ج۱، ص۴۵۶؛ سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۱، جزء ۱، ص۹۴، رقم ۱۴.
  5. بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۴۷.
  6. معجم المفسرین، ج ۱، ص ۴۳۵، تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۱، ص ۹۴.
  7. معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص ۴۳۰.