ترس در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
خط ۸: خط ۸:


[[بیضاوی]] در [[انوار التنزیل (کتاب)|انوار التنزیل]]، خوف را به ترس از علت متوقَّع و [[حزن]] را به ترس از علت واقع‌شده معنا می‌کند. در مجموع، خوف حال [[اضطراب]] درونی به واسطه [[نگرانی]] از وقوع خطری در [[آینده]] است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۳۸۷.</ref>
[[بیضاوی]] در [[انوار التنزیل (کتاب)|انوار التنزیل]]، خوف را به ترس از علت متوقَّع و [[حزن]] را به ترس از علت واقع‌شده معنا می‌کند. در مجموع، خوف حال [[اضطراب]] درونی به واسطه [[نگرانی]] از وقوع خطری در [[آینده]] است<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.</ref>.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۶ ص ۳۸۷.</ref>
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۳

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث ترس است. "ترس" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

این لغت به معنای ترس از امری مکروه به واسطه علائم محتمل و یا یقین‌آور است[۱]. خوف را مقابل امنیت معنا کرده‌اند: وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ يَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ[۲].

بیضاوی در انوار التنزیل، خوف را به ترس از علت متوقَّع و حزن را به ترس از علت واقع‌شده معنا می‌کند. در مجموع، خوف حال اضطراب درونی به واسطه نگرانی از وقوع خطری در آینده است[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.
  2. «و: «چوبه‌دستت را بیفکن!» آنگاه چون در آن نگریست که مانند ماری می‌جنبد پشت‌کنان روی گردانید و بازنگشت؛ (بانگی برآمد که): «ای موسی روی آور و مترس که تو در امانی»» سوره قصص، آیه ۳۱.
  3. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.
  4. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۳۸۷.