انکار امام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[انکار امام در حدیث]] - [[انکار امام در تاریخ اسلامی]] - [[انکار امام در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
نسخهٔ ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۲
انکار امام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: انکار امام در حدیث - انکار امام در تاریخ اسلامی - انکار امام در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در روایات آمده است: هر کس امامی از امامان شیعه را منکر شود، کافر است. و در روایتی از امام موسی کاظم(ع) آمده است: هر کس یکی از امامان زنده را انکار نماید، امامان قبلی را انکار نموده است[۱]. بعد از شهادت امام موسی کاظم(ع)، گروهی از شیعیان، امامت امام رضا(ع) را انکار کردند و امام موسی کاظم(ع) را زنده پنداشتند و از ایشان به عنوان آخرین امام، یاد نمودند. آنها خود را شیعه و از دوستداران اهل بیت(ع) می‌دانستند، اما به طمع مال‌اندوزی، بر حقیقتی که حتی خود امام کاظم(ع) بارها اذعان فرموده بودند که جانشین و امام بعد از من، فرزندم علی است، چشم بستند و امام رضا(ع) را منکر شدند. تاریخ از آنها با عنوان «واقفیان» نام می‌برد.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ اصول کافی، ج۱، ص۳۷۳؛ الغیبة نعمانی، ص۶۳.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۲۷.