ترس در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = ترس | |||
| عنوان مدخل = [[ترس]] | |||
| مداخل مرتبط = [[ترس در لغت]] - [[ترس در قرآن]] - [[ترس در حدیث]] - [[ترس در معارف مهدویت]] - [[ترس در فقه سیاسی]] - [[ترس در معارف و سیره نبوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
این لغت به معنای [[ترس]] از امری [[مکروه]] به واسطه علائم محتمل و یا یقین‌آور است<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.</ref>. [[خوف]] را مقابل [[امنیت]] معنا کرده‌اند: | این لغت به معنای [[ترس]] از امری [[مکروه]] به واسطه علائم محتمل و یا یقین‌آور است<ref>مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.</ref>. [[خوف]] را مقابل [[امنیت]] معنا کرده‌اند: | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ترس است. ترس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ترس در لغت - ترس در قرآن - ترس در حدیث - ترس در معارف مهدویت - ترس در فقه سیاسی - ترس در معارف و سیره نبوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
این لغت به معنای ترس از امری مکروه به واسطه علائم محتمل و یا یقین‌آور است[۱]. خوف را مقابل امنیت معنا کرده‌اند:
وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّى مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ يَا مُوسَى أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ
[۲].
بیضاوی در انوار التنزیل، خوف را به ترس از علت متوقَّع و حزن را به ترس از علت واقع‌شده معنا می‌کند. در مجموع، خوف حال اضطراب درونی به واسطه نگرانی از وقوع خطری در آینده است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ مفردات ألفاظ القرآن، ص۳۰۳.
- ↑ «و: «چوبه‌دستت را بیفکن!» آنگاه چون در آن نگریست که مانند ماری می‌جنبد پشت‌کنان روی گردانید و بازنگشت؛ (بانگی برآمد که): «ای موسی روی آور و مترس که تو در امانی»» سوره قصص، آیه ۳۱.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۴۵.
- ↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۳۸۷.