ابن کیسان اصم در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
او از سران [[معتزله]] و دارای [[مقام]] [[ارجمندی]] است. قاضی [[عبدالجبار همدانی]] او را در طبقات المعتزله یاد می‌کند و او را از [[فصیح‌ترین]]، [[پارساترین]] و فقیه‌ترین [[مردم]] به شمار می‌آورد. | او از سران [[معتزله]] و دارای [[مقام]] [[ارجمندی]] است. قاضی [[عبدالجبار همدانی]] او را در طبقات المعتزله یاد می‌کند و او را از [[فصیح‌ترین]]، [[پارساترین]] و فقیه‌ترین [[مردم]] به شمار می‌آورد. | ||
او [[تفسیری]] دارد بر مبنای [[اهل اعتزال]] ([[عقل‌گرایی]]) و نیز کتابی در اصول [[معارف اسلامی]] به نام «[[المقالات فی الاصول (کتاب)|المقالات فی الاصول]]» که جایگاه بلندی در [[جامعه اسلامی]] دارد. [[ثعلبی]] از [[تفسیر]] وی بهره برده است.<ref>تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۴، ص ۶۱. لسان المیزان، ج ۳، ص ۴۲۷، شماره ۱۶۸۵.</ref> [[طبرسی]] نیز در [[مجمع البیان]] از آن فراوان یاد می‌کند<ref>ر. ک: مجمع البیان، ج ۱، ص ۲۳۶، ذیل آیه ۱۵۴ سوره بقره و ص ۲۴۰، ذیل آیه ۱۵۸.</ref> | او [[تفسیری]] دارد بر مبنای [[اهل اعتزال]] ([[عقل‌گرایی]]) و نیز کتابی در اصول [[معارف اسلامی]] به نام «[[المقالات فی الاصول (کتاب)|المقالات فی الاصول]]» که جایگاه بلندی در [[جامعه اسلامی]] دارد. [[ثعلبی]] از [[تفسیر]] وی بهره برده است.<ref>تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۴، ص ۶۱. لسان المیزان، ج ۳، ص ۴۲۷، شماره ۱۶۸۵.</ref> [[طبرسی]] نیز در [[مجمع البیان]] از آن فراوان یاد می‌کند<ref>ر. ک: مجمع البیان، ج ۱، ص ۲۳۶، ذیل آیه ۱۵۴ سوره بقره و ص ۲۴۰، ذیل آیه ۱۵۸.</ref><ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص ۴۲۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ابن کیسان اصم است. ابن کیسان اصم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابن کیسان اصم در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابو بکر عبدالرحمن بن کیسان اصم معاصر هشام بن حکم ابن حجر می‌گوید: «او در طبقه ابو هذیل علاف و اقدام از اوست».
او از سران معتزله و دارای مقام ارجمندی است. قاضی عبدالجبار همدانی او را در طبقات المعتزله یاد می‌کند و او را از فصیح‌ترین، پارساترین و فقیه‌ترین مردم به شمار می‌آورد.
او تفسیری دارد بر مبنای اهل اعتزال (عقل‌گرایی) و نیز کتابی در اصول معارف اسلامی به نام «المقالات فی الاصول» که جایگاه بلندی در جامعه اسلامی دارد. ثعلبی از تفسیر وی بهره برده است.[۱] طبرسی نیز در مجمع البیان از آن فراوان یاد می‌کند[۲][۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ التراث العربی، مجلد اول، ج ۴، ص ۶۱. لسان المیزان، ج ۳، ص ۴۲۷، شماره ۱۶۸۵.
- ↑ ر. ک: مجمع البیان، ج ۱، ص ۲۳۶، ذیل آیه ۱۵۴ سوره بقره و ص ۲۴۰، ذیل آیه ۱۵۸.
- ↑ معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص ۴۲۷.