ثنی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ثنی
| موضوع مرتبط = ثنی
خط ۸: خط ۷:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[ثنی|ثَنْی]]: اصل آن از ریشه اثنی و اثنان اسم برای عدد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.</ref> دو است، به معنای دل‌ گرداندن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref> مخفی ‌کردن، عطف توجه از چیزی<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.</ref>.
* [[ثنی|ثَنْی]]: اصل آن از ریشه اثنی و اثنان اسم برای عدد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.</ref> دو است، به معنای دل‌ گرداندن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref> مخفی ‌کردن، عطف توجه از چیزی<ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.</ref>.
*{{متن قرآن|أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ}}<ref>«آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.</ref>.
*{{متن قرآن|أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ}}<ref>«آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.</ref>.
*این اصطلاح حالت اولیه [[مشرکان]] [[قریش]] در برخورد با [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[کلام]] [[وحی]] را [[تبیین]] می‌کند که آنان از روی [[بی‌اعتنایی]] از شنیدن آن رویگردان بودند. به اصطلاح "بایکوت" و بی‌توجهی به [[سخنان پیامبر]]{{صل}} و کناره گیری، [[سیاست]] مبارزاتی اولیه [[دشمنان اسلام]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>.
*این اصطلاح حالت اولیه [[مشرکان]] [[قریش]] در برخورد با [[دعوت پیامبر]]{{صل}} و [[کلام]] [[وحی]] را [[تبیین]] می‌کند که آنان از روی [[بی‌اعتنایی]] از شنیدن آن رویگردان بودند. به اصطلاح "بایکوت" و بی‌توجهی به [[سخنان پیامبر]]{{صل}} و کناره گیری، [[سیاست]] مبارزاتی اولیه [[دشمنان اسلام]] بوده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۰.</ref>.

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۸

مقدمه

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۸.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
  3. فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۷۳.
  4. «آگاه باشید که آنان دل می‌گردانند تا (خویش را) از (شنیدن) آن (قرآن) نهفته دارند» سوره هود، آیه ۵.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۰.