ترجمه نهج البلاغه - استادولی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپیوند\sبه\sبیرون\s\=\= \*\[(.*)\]' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان | | عنوان = ترجمه [[نهج البلاغه]] | ||
| عنوان اصلی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر | | تصویر = 86405611.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| از مجموعه | | از مجموعه = | ||
| زبان | | زبان = فارسی | ||
|زبان اصلی = | |زبان اصلی = | ||
| نویسنده | | نویسنده = [[حسین استادولی]] | ||
| نویسندگان | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر | | زیر نظر = | ||
| به کوشش | | به کوشش = | ||
| مترجم | | مترجم = | ||
| مترجمان | | مترجمان = | ||
| ویراستار | | ویراستار = | ||
| ویراستاران | | ویراستاران = | ||
| موضوع | | موضوع = [[امامت]] | ||
| مذهب | | مذهب = [[شیعه]] | ||
| ناشر | | ناشر = [[اسوه (ناشر)|انتشارات اسوه]] | ||
| به همت | | به همت = | ||
| وابسته به | | وابسته به = | ||
| محل نشر | | محل نشر = تهران، ایران | ||
| سال نشر | | سال نشر = 1385 | ||
| تعداد جلد | | تعداد جلد = ۱ | ||
| | | تعداد صفحات = 560 | ||
| قطع | | قطع = وزیری | ||
| نوع جلد | | نوع جلد = گالينگور | ||
| شابک | | شابک = 964-8653-47-x | ||
| رده‌بندی کنگره | | رده‌بندی کنگره = BP۳۸/۰۴۱ ث۱۳۸۴ | ||
| رده‌بندی دیویی | | رده‌بندی دیویی = ۲۹۷/۹۵۱۵ | ||
| شماره ملی | | شماره ملی = م۸۴-۹۹۶۹ | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه [[نهج البلاغه]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه [[نهج البلاغه]] می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[حسین استادولی]] است و [[ذره (ناشر)|انتشارات ذره]] انتشار آن را به عهده داشته است. | '''ترجمه [[نهج البلاغه]]'''، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه [[نهج البلاغه]] می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر [[حسین استادولی]] است و [[ذره (ناشر)|انتشارات ذره]] انتشار آن را به عهده داشته است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==دریافت متن کتاب== | ==دریافت متن کتاب== | ||
*[http://farsi.balaghah.net/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%88%D9%84%DB%8C/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87 دریافت متن دیجیتال کتاب از مرکز جهانی اطلاع‌رسانی آل البیت] | * [http://farsi.balaghah.net/%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF-%D9%88%D9%84%DB%8C/%D8%AA%D8%B1%D8%AC%D9%85%D9%87 دریافت متن دیجیتال کتاب از مرکز جهانی اطلاع‌رسانی آل البیت] | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۶
| ترجمه نهج البلاغه | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | حسین استادولی |
| موضوع | امامت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات اسوه|انتشارات انتشارات اسوه]][[رده:انتشارات انتشارات اسوه]] |
| محل نشر | تهران، ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| تعداد صفحه | ۵۶۰ |
| شابک | 964-8653-47-x&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&simpleSearch.indexFieldId=221091&nliHolding=&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=&attributes.locale=fa ۹۶۴-۸۶۵۳-۴۷-x |
| شماره ملی | م۸۴-۹۹۶۹ |
ترجمه نهج البلاغه، کتابی است که با زبان فارسی به شرح و ترجمه نهج البلاغه می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر حسین استادولی است و انتشارات ذره انتشار آن را به عهده داشته است.
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «ترجمه‌ای دقیق از متن نهج البلاغه است. مترجم ذیل مقدمه مطالبی مبسوط پیرامون نهج البلاغه و برخی منابع درخور آورده است، شامل: تبویب نهج البلاغه، گردآورنده نهج البلاغه، برخی ویژگی‌های نهج البلاغه، موضوع‌های نهج البلاغه، اسناد نهج البلاغه، شبهات، معرفی شروح و برخی مترجمان. مترجم در ترجمه خویش تنها برگردان براساس ریشه فارسی واژگان را در نظر نداشته و برگردان محتوا و زیبایی عبارت و انتقال معنا با در نظر گرفتن مخاطب عام و در نظر بوده است. نسخه منتخب، نسخه صبحی صالح بوده، اما مترجم به تطبیق آن با نسخه فیض الاسلام پرداخته و در برخی موارد که نسخه فیض درست یا درست‌تر می‌نمود، ترجمه خویش را براساس آن اصلاح کرده است. ضمن ترجمه از شرح‌های ابن ابی الحدید و ابن میثم بی‌بهره نمانده و در ترجمه خویش، نگرشی ویژه به ترجمه محسن فارسی داشته و از آن در اصلاح ترجمه (در حد قلم و ترکیب، نه در محتوا) بهره برده است»[۱].
فهرست کتاب
- در این مورد اطلاعات در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
دریافت متن کتاب
پانویس
- ↑ دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص 861-862.