اعراض از وطن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اعراض از وطن در قرآن]] - [[اعراض از وطن در حدیث]] - [[اعراض از وطن در فقه اسلامی]] - [[اعراض از وطن در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اعراض از وطن (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اعراض از وطن در قرآن]] - [[اعراض از وطن در حدیث]] - [[اعراض از وطن در فقه اسلامی]] - [[اعراض از وطن در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اعراض از وطن (پرسش)}}


خط ۱۴: خط ۱۳:


[[رده:اعراض از وطن]]
[[رده:اعراض از وطن]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱

مقدمه

اعراض از وطن، عبارت است از تصمیم بر روی‌گردانی از وطن و ترک همیشگی آن[۱]. این اصطلاح، در فقه سیاسی اسلام، بر اراضی "فئ" یعنی زمین‌هایی که صاحبان آن جلای وطن کرده یا خود، تسلیم سپاهیان اسلام شده‌اند، اطلاق می‌گردید. در فقه شیعه، این‌گونه از اراضی، در شمار انفال قرار دارند[۲][۳].

منابع

پانویس

  1. فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۲۵.
  2. تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۹۶؛ اقتصادنا، ج۲، ص۴۲۵؛ المغنی و الشرح الکبیر، ج۷، شماره ۵۰۷۲؛ مبسوط، ج۲، ص۶۴؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۱۷۶.
  3. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۶.