ابواشعث: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
[[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref>، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که [[صحابه]] بودنشان [[قطعی]] است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آوردهاند، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref> میگوید: در کتاب بزار، [[کنیه]] وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به [[سند حدیث]] [[محمد بن اشعث]] که به جدش میرسد، کنیه ابوالاشعث را ساختهاند. بزاز او را در شمار صحابه کم [[حدیث]] آورده<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> که تنها روایتش را نوهاش محمد بن اشعث (فرزند [[اشعث بن قیس]] مشهور نیست) از پدرش نقل میکند که [[پیامبر]] فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی ([[بینوایی]]) را از بین میبرد، [[لباس]]، [[بی نیازی]] را آشکار میسازد و [[احسان]] به [[خادم]]، [[دشمن]] را [[سرکوب]] میکند"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. این [[روایت]] با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به [[عایشه]] منتهی میشود<ref>هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. قطعاتی از این حدیث در [[کتابهای حدیثی]] [[شیعی]] نیز آمده است<ref>ابن شعبه حرانی، ص۴۷.</ref>. | [[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref>، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که [[صحابه]] بودنشان [[قطعی]] است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آوردهاند، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref> میگوید: در کتاب بزار، [[کنیه]] وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به [[سند حدیث]] [[محمد بن اشعث]] که به جدش میرسد، کنیه ابوالاشعث را ساختهاند. بزاز او را در شمار صحابه کم [[حدیث]] آورده<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> که تنها روایتش را نوهاش محمد بن اشعث (فرزند [[اشعث بن قیس]] مشهور نیست) از پدرش نقل میکند که [[پیامبر]] فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی ([[بینوایی]]) را از بین میبرد، [[لباس]]، [[بی نیازی]] را آشکار میسازد و [[احسان]] به [[خادم]]، [[دشمن]] را [[سرکوب]] میکند"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. این [[روایت]] با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به [[عایشه]] منتهی میشود<ref>هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. قطعاتی از این حدیث در [[کتابهای حدیثی]] [[شیعی]] نیز آمده است<ref>ابن شعبه حرانی، ص۴۷.</ref>. | ||
در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر مجهول" یاد شده است<ref>ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.</ref> | در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر مجهول" یاد شده است<ref>ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.</ref><ref>[[منصور داداشنژاد|داداشنژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواشعث»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۲۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۴۸
مقدمه
ابن حجر[۱]، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که صحابه بودنشان قطعی است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. ذهبی[۲] و ابن اثیر[۳] به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آوردهاند، ولی ابن حجر[۴] میگوید: در کتاب بزار، کنیه وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به سند حدیث محمد بن اشعث که به جدش میرسد، کنیه ابوالاشعث را ساختهاند. بزاز او را در شمار صحابه کم حدیث آورده[۵] که تنها روایتش را نوهاش محمد بن اشعث (فرزند اشعث بن قیس مشهور نیست) از پدرش نقل میکند که پیامبر فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی (بینوایی) را از بین میبرد، لباس، بی نیازی را آشکار میسازد و احسان به خادم، دشمن را سرکوب میکند"[۶]. این روایت با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به عایشه منتهی میشود[۷]. قطعاتی از این حدیث در کتابهای حدیثی شیعی نیز آمده است[۸].
در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر مجهول" یاد شده است[۹][۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ج۷، ص۱۵.
- ↑ ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
- ↑ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
- ↑ ابن شعبه حرانی، ص۴۷.
- ↑ ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.
- ↑ داداشنژاد، منصور، مقاله «ابواشعث»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۳.