عائذ بن حمله تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵↵==' به '==') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*عائذ [[فرزند]] حمله تمیمی از [[شیعیان]] [[مخلص]] و از سواره [[نظام]] و [[مجاهدان]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[صفین]] و [[نهروان]] بود. او پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[شهر کوفه]] به [[یاری]] [[حجر بن عدی]] درآمد و با نیروی انتظامی [[زیاد بن ابیه]]، به زد و خورد پرداخت<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۸۷ و ۲۵۹.</ref>. عائذ با این که در زمرۀ [[یاران]] [[حجر بن عدی]] قرار داشت اما موفق به فرار شد و از چنگال [[عبیدالله بن زیاد]] آن [[حاکم ستمگر]] و [[خون]] آشام [[نجات]] یافت.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۷۹۱.</ref> | *عائذ [[فرزند]] حمله تمیمی از [[شیعیان]] [[مخلص]] و از سواره [[نظام]] و [[مجاهدان]] [[سپاه]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[صفین]] و [[نهروان]] بود. او پس از [[شهادت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[شهر کوفه]] به [[یاری]] [[حجر بن عدی]] درآمد و با نیروی انتظامی [[زیاد بن ابیه]]، به زد و خورد پرداخت<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۸۷ و ۲۵۹.</ref>. عائذ با این که در زمرۀ [[یاران]] [[حجر بن عدی]] قرار داشت اما موفق به فرار شد و از چنگال [[عبیدالله بن زیاد]] آن [[حاکم ستمگر]] و [[خون]] آشام [[نجات]] یافت.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۷۹۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۲
عائذ بن حمله تمیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عائذ بن حمله تمیمی در تاریخ اسلامی - عائذ بن حمله تمیمی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردمقدمه
- عائذ فرزند حمله تمیمی از شیعیان مخلص و از سواره نظام و مجاهدان سپاه امیرالمؤمنین(ع) در صفین و نهروان بود. او پس از شهادت امیرالمؤمنین(ع) در شهر کوفه به یاری حجر بن عدی درآمد و با نیروی انتظامی زیاد بن ابیه، به زد و خورد پرداخت[۱]. عائذ با این که در زمرۀ یاران حجر بن عدی قرار داشت اما موفق به فرار شد و از چنگال عبیدالله بن زیاد آن حاکم ستمگر و خون آشام نجات یافت.[۲]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۸۷ و ۲۵۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۷۹۱.