عبدالرحمن بن جندب: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵↵==' به '==') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
عبدالرحمن [[فرزند]] جندب از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.</ref>. وی [[روایات]]، [[اخبار]] و حوادث زیادی از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بدون واسطه یا با واسطه [[نقل]] کرده است <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.</ref> که یک نمونه آن را [[نقل]] می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] به جانب [[کوفه]] مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما [[حضرت]] از [[راه]] دیگری به جانب [[کوفه]] آمد و در بین [[راه]] [[حضرت]] را دیدیم که پس از [[حمد]] و [[سپاس]] [[خدا]]، این [[دعا]] را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی [[سفر]] و دل‌شکستگی بازگشت و [[بدی]] نگاه در [[مال]] و اهلم به تو [[پناه]] می‌برم"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ}}؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.</ref>. [[حضرت]] این [[دعا]] را خواند و برای ورود به [[کوفه]] به مسیر خود ادامه داد<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۰.</ref> | عبدالرحمن [[فرزند]] جندب از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} بود<ref>رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.</ref>. وی [[روایات]]، [[اخبار]] و حوادث زیادی از [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بدون واسطه یا با واسطه [[نقل]] کرده است <ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.</ref> که یک نمونه آن را [[نقل]] می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} از [[صفین]] به جانب [[کوفه]] مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما [[حضرت]] از [[راه]] دیگری به جانب [[کوفه]] آمد و در بین [[راه]] [[حضرت]] را دیدیم که پس از [[حمد]] و [[سپاس]] [[خدا]]، این [[دعا]] را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی [[سفر]] و دل‌شکستگی بازگشت و [[بدی]] نگاه در [[مال]] و اهلم به تو [[پناه]] می‌برم"<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ}}؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.</ref>. [[حضرت]] این [[دعا]] را خواند و برای ورود به [[کوفه]] به مسیر خود ادامه داد<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۸۲۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۲
عبدالرحمن بن جندب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالرحمن بن جندب در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
عبدالرحمن فرزند جندب از اصحاب امیرمؤمنان علی(ع) بود[۱]. وی روایات، اخبار و حوادث زیادی از امیرالمؤمنین(ع) بدون واسطه یا با واسطه نقل کرده است [۲] که یک نمونه آن را نقل می‌کنیم: وی می‌گوید: هنگامی که امیرالمؤمنین(ع) از صفین به جانب کوفه مراجعت می‌کرد ما به استقبال رفتیم، اما حضرت از راه دیگری به جانب کوفه آمد و در بین راه حضرت را دیدیم که پس از حمد و سپاس خدا، این دعا را خواند: "بار پروردگارا، همانا من از خستگی سفر و دل‌شکستگی بازگشت و بدی نگاه در مال و اهلم به تو پناه می‌برم"[۳]. حضرت این دعا را خواند و برای ورود به کوفه به مسیر خود ادامه داد[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۵۰، ش۷۰.
- ↑ ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۴؛ و ج۶، ص۲۲۴ و ۲۵۷.
- ↑ «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وَعْثَاءِ السَّفَرِ وَ كَآبَةِ الْمُنْقَلَبِ وَ سُوءِ الْمَنْظَرِ فِي الْمَالِ وَ الْأَهْلِ»؛ این دعا با تغییرات و اضافاتی برای سفر معروف است. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه ۲۶؛ وقعة صفین، ص۱۳۲.
- ↑ ر.ک: وقعة صفین، ص۵۲۸؛ البته در تاریخ طبری، ج۵، ص۶۰، این قسمت تاریخی را از عبدالرحمان از پدرش جندب نقل کرده است.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۲۰.