تثبیط: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تثبیط در قرآن]] - [[تثبیط در حدیث]] - [[تثبیط در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = تثبیط (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تثبیط در قرآن]] - [[تثبیط در حدیث]] - [[تثبیط در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = تثبیط (پرسش)}}



نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۱

مقدمه

  • تثبیط: منصرف‌ کردن، حبس‌ کردن[۱]، بی‌تکلیفی، بی‌تصمیم‌ گذاشتن[۲]، بازداشتن از کاری به چشم‌پوشی از آن[۳]. در مقابل انبعاث به معنای تحریک و ارسال سریع.
  • وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ[۴].
  • آیه شریفه در مورد منافقان مدینه است که از آمادگی برای شرکت در جهاد استنکاف می‌کردند؛ لذا خداوند به آنها امر به نشستن و قعود می‌کند قِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ که این امر تشریعی نیست؛ بلکه برای توبیخ و افشاگری است[۵][۶].

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۲.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.
  3. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.
  4. «ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.
  5. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۱.