آرامشبخشی و احساس آرامش به عنوان یکی از آثار روانشناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مقاله''«[[' به 'مقاله ''«[[') |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:137947.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محسن موحدی]]]] | [[پرونده:137947.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محسن موحدی]]]] | ||
::::::آقای '''[[محسن موحدی]]'''، در مقاله ''«[[آثار روانشناختی آموزههای مهدویت (مقاله)|آثار روانشناختی آموزههای مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[محسن موحدی]]'''، در مقاله ''«[[آثار روانشناختی آموزههای مهدویت (مقاله)|آثار روانشناختی آموزههای مهدویت]]»'' در اینباره گفته است: | ||
::::::«[[آرامش روحی]] و روانی از موضوعهایی است که در شاخصهای [[انسان کامل]]، [[انسان]] سالم و [[انسان]] معیار، مورد توجه مکتبها و دیدگاههای گوناگون بوده و درباره آن در متون و [[ادیان الهی]]، مطالب بسیاری مشاهده میشود.(...) | ::::::«[[آرامش روحی]] و روانی از موضوعهایی است که در شاخصهای [[انسان کامل]]، [[انسان]] سالم و [[انسان]] معیار، مورد توجه مکتبها و دیدگاههای گوناگون بوده و درباره آن در متون و [[ادیان الهی]]، مطالب بسیاری مشاهده میشود.(...) [[آرامش]] [[روح]] و روان دو مفهوم دارد: مفهوم مثبت و مفهوم منفی؛ آرامشی که همراه با [[خلاقیت]] نباشد، [[آرامش]] منفی است و آرامشی که همراه با [[خلاقیت]] و جولان هیجانات مثبت باشد، آرامشی مثبت است. [[آرامش]] تهی از [[خلاقیت]] و حساسیتهای روحی، [[آرامش]] مثبت نیست. در آیاتی از [[قرآن]] بر این نکته تأکید میشود که [[آرامش روحی]] با [[یاد خدا]] فراهم میآید. مانند: {{متن قرآن|أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ}}<ref>«آگاه باشید! با یاد خداوند دلها آرام مییابد» سوره رعد، آیه ۲۸.</ref> و یا [[آیه]] ۲۳ [[سوره]] زمر اشاره دارد که بیتابی و حساسیت در برابر ذکر و [[آیات الهی]]، همراه با [[آرامش]]، [[نرمی]] و [[اطمینان]] پدید میآید و آرامشی را مفید و [[پسندیده]] میداند که پس از [[آگاهی]] و [[درک]] پدید آید. | ||
[[آرامش]] [[روح]] و روان دو مفهوم دارد: مفهوم مثبت و مفهوم منفی؛ آرامشی که همراه با [[خلاقیت]] نباشد، [[آرامش]] منفی است و آرامشی که همراه با [[خلاقیت]] و جولان هیجانات مثبت باشد، آرامشی مثبت است. [[آرامش]] تهی از [[خلاقیت]] و حساسیتهای روحی، [[آرامش]] مثبت نیست. در آیاتی از [[قرآن]] بر این نکته تأکید میشود که [[آرامش روحی]] با [[یاد خدا]] فراهم میآید. مانند: {{متن قرآن|أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ}}<ref>«آگاه باشید! با یاد خداوند دلها آرام مییابد» سوره رعد، آیه ۲۸.</ref> و یا [[آیه]] ۲۳ [[سوره]] زمر اشاره دارد که بیتابی و حساسیت در برابر ذکر و [[آیات الهی]]، همراه با [[آرامش]]، [[نرمی]] و [[اطمینان]] پدید میآید و آرامشی را مفید و [[پسندیده]] میداند که پس از [[آگاهی]] و [[درک]] پدید آید. | |||
::::::بنابراین، در [[منطق]] [[قرآنی]] و [[دینی]]، آرامشی مثبت است که همراه با حساسیت و [[نگرانی]] و [[بیم]] و [[اندوه]] باشد، نه [[آرامش]] آمیخته با سکون و بیتحرکی و بیاحساسی در برابر حقایق و وقایع مهم. آرامشی ارزشمند است که همراه با حساسیت و [[اندیشه]] باشد و درون آن، نوعی ناآرامی [[مقدس]] به چشم میآید که از آن به [[آرامش]] در عین ناآرامی و [[آرامش]] آمیخته به ناآرامی تعبیر میشود. | ::::::بنابراین، در [[منطق]] [[قرآنی]] و [[دینی]]، آرامشی مثبت است که همراه با حساسیت و [[نگرانی]] و [[بیم]] و [[اندوه]] باشد، نه [[آرامش]] آمیخته با سکون و بیتحرکی و بیاحساسی در برابر حقایق و وقایع مهم. آرامشی ارزشمند است که همراه با حساسیت و [[اندیشه]] باشد و درون آن، نوعی ناآرامی [[مقدس]] به چشم میآید که از آن به [[آرامش]] در عین ناآرامی و [[آرامش]] آمیخته به ناآرامی تعبیر میشود. | ||
::::::[[آرامش روحی]] و روانی در [[انسان]]، برخلاف [[آرامش]] در موجودات دیگر با [[معرفت]] و [[شناخت]] او پیوند خورده و در نتیجه موضوعی کاملاً [[فرهنگی]] است.(...) | ::::::[[آرامش روحی]] و روانی در [[انسان]]، برخلاف [[آرامش]] در موجودات دیگر با [[معرفت]] و [[شناخت]] او پیوند خورده و در نتیجه موضوعی کاملاً [[فرهنگی]] است.(...) |