آرامش‌بخشی و احساس آرامش به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
آرامش‌بخشی و احساس آرامش به عنوان یکی از آثار روان‌شناختی انتظار در بعد ارتقای بهداشت روانی به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۵
، ۶ مارس ۲۰۲۰←مهدی باوری و آرامش روحی
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
*[[باور به مهدویت]]، از چند طریق بر [[آرامش روحی]] و روانی اثر می‌‌گذارد: | *[[باور به مهدویت]]، از چند طریق بر [[آرامش روحی]] و روانی اثر می‌‌گذارد: | ||
#'''یاد [[مهدی]]{{ع}}، یاد خداست''': از دیدگاه [[دین]]، تنها چیزی که [[نیاز]] به [[آرامش]] و [[امنیت روانی]] را برآورده میکند، یاد خداست: {{متن قرآن|أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ}}<ref>«همان کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌های ایشان با یاد خداوند آرام می‌گیرد؛ آگاه باشید! با یاد خداوند دل‌ها آرام می‌یابد» سوره رعد، آیه ۲۸.</ref>.</ref>، [[یاد حضرت مهدی]] {{ع}} در [[حقیقت]] یاد خداست؛ زیرا در [[زیارت جامعۀ کبیره]] می‌خوانیم: «یاد شما، یاد خداست»<ref>{{متن حدیث|ذِکْرُکُمْ فِی الذَّاکِرِینَ...}}</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ}}<ref>«و به راستی یادکرد خداوند (از هر چیز) بزرگ‌تر است» سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref>، فرمود: «ما ذکر [[خدا]] هستیم و ما بزرگیم»<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ ذِکْرُ اللَّهِ وَ نَحْنُ أَکْبَرُ}}؛ کافی، ج۲، ص۵۹۸.</ref>؛ از طرف دیگر، کسی که قصد [[تقرب به خداوند]] بزرگ نماید، به ائمۀ اطهار {{ع}} روی می‌‌آورد<ref>{{متن حدیث|وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ...}}</ref>، پس مهدی‌باوری، می‌‌تواند [[آرامش]] [[بشر]] امروزی، از نوع مثبت را تأمین کند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref>. | #'''یاد [[مهدی]]{{ع}}، یاد خداست''': از دیدگاه [[دین]]، تنها چیزی که [[نیاز]] به [[آرامش]] و [[امنیت روانی]] را برآورده میکند، یاد خداست: {{متن قرآن|أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ}}<ref>«همان کسانی که ایمان آورده‌اند و دل‌های ایشان با یاد خداوند آرام می‌گیرد؛ آگاه باشید! با یاد خداوند دل‌ها آرام می‌یابد» سوره رعد، آیه ۲۸.</ref>.</ref>، [[یاد حضرت مهدی]] {{ع}} در [[حقیقت]] یاد خداست؛ زیرا در [[زیارت جامعۀ کبیره]] می‌خوانیم: «یاد شما، یاد خداست»<ref>{{متن حدیث|ذِکْرُکُمْ فِی الذَّاکِرِینَ...}}</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} در [[تفسیر]] آیۀ {{متن قرآن|وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ}}<ref>«و به راستی یادکرد خداوند (از هر چیز) بزرگ‌تر است» سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref>، فرمود: «ما ذکر [[خدا]] هستیم و ما بزرگیم»<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ ذِکْرُ اللَّهِ وَ نَحْنُ أَکْبَرُ}}؛ کافی، ج۲، ص۵۹۸.</ref>؛ از طرف دیگر، کسی که قصد [[تقرب به خداوند]] بزرگ نماید، به ائمۀ اطهار {{ع}} روی می‌‌آورد<ref>{{متن حدیث|وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ...}}</ref>، پس مهدی‌باوری، می‌‌تواند [[آرامش]] [[بشر]] امروزی، از نوع مثبت را تأمین کند<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref>. | ||
#'''[[آینده]] مثبت و درخشان''': یکی از عوامل [[افسردگی]]،[[ اضطراب]] و [[نگرانی]] در [[آدمی]]، [[بدبینی]] و [[ترس]] از آیندۀ مأیوسانه و بدبینانه است؛ ولی رویکرد [[مهدویت]]، به آیندۀ [[بشر]] بسیار مثبت و درخشان است و [[انسان]] سرگشته و [[ناآگاه]] از [[آینده]] را به چنان آرامشی رهنمون می‌سازد که سبب [[تکامل]] او می‌شود. [[قرآن مجید]] [[آینده]] و افق [[زندگی]] [[انسان‌ها]] را بسیار روشن و مسرت‌بخش توصیف کرده است: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان ر» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> [[روایات]] متعددی دربارۀ آیندۀ درخشان [[بشریت]] وجود دارد. [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌‌فرماید: «[[خداوند]] با [[مهدی]]{{ع}} از [[امت]] [[رفع گرفتاری]] میکند»<ref>{{متن حدیث|وَ بِهِ یُفَرِّجُ اللَّهُ عَنِ الْأُمَّة}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۷۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، [[آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت (مقاله)|آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت]]، ص ۴؛ [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟؟؛ [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref> | #'''[[آینده]] مثبت و درخشان''': یکی از عوامل [[افسردگی]]،[[ اضطراب]] و [[نگرانی]] در [[آدمی]]، [[بدبینی]] و [[ترس]] از آیندۀ مأیوسانه و بدبینانه است؛ ولی رویکرد [[مهدویت]]، به آیندۀ [[بشر]] بسیار مثبت و درخشان است و [[انسان]] سرگشته و [[ناآگاه]] از [[آینده]] را به چنان آرامشی رهنمون می‌سازد که سبب [[تکامل]] او می‌شود. [[قرآن مجید]] [[آینده]] و افق [[زندگی]] [[انسان‌ها]] را بسیار روشن و مسرت‌بخش توصیف کرده است: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}}<ref>«خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین می‌گرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بی‌گمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار می‌دارد و (حال) آنان ر» سوره نور، آیه ۵۵.</ref> [[روایات]] متعددی دربارۀ آیندۀ درخشان [[بشریت]] وجود دارد. [[رسول اکرم]] {{صل}} می‌‌فرماید: «[[خداوند]] با [[مهدی]]{{ع}} از [[امت]] [[رفع گرفتاری]] میکند»<ref>{{متن حدیث|وَ بِهِ یُفَرِّجُ اللَّهُ عَنِ الْأُمَّة}}؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۷۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، [[آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت (مقاله)|آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت]]، ص ۴؛ [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟؟؛ [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref> [[ایمان]] به مُنجی و [[امید به ظهور]] آخرین ذخیرۀ خیر و [[هدایت الهی]] و برچیده شدن دایمی طومار نظام‌های [[فاسد]] [[حاکم]] بر [[جهان]]، یگانه افق روشنی است که فردای روشن را برای [[بشریت]] نوید میدهد و استرس و نگرانی‌ها را از [[روح]] و [[جان]] او ستُرده و به وی [[آرامش]] میدهد. [[مکتب انتظار]] و [[فلسفه]] بزرگ [[مهدویّت]]؛ در عین اینکه [[پیش بینی]] یک سلسله حوادث و تکان‌های شدید و نابسامانی‌ها و [[کشتارها]] و بیعدالتیها را در [[آخرالزمان]] کرده است، [[پیش بینی]] آیندۀ [[سعادت]] بخش و [[پیروزی]] کامل [[عقل]] بر [[جهل]]، [[توحید]] بر [[شرک]]، [[ایمان]] بر [[شک]]، [[عدالت]] بر [[ظلم]]، [[سعادت]] بر [[شقاوت]] را نیز نموده است؛ لذا نوید دِه و [[آرزو]] ساز و آرامش‌بخش است<ref>ر.ک: نظری شاری، عبدالله، مکاتبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.</ref>. | ||
#'''[[معرفت]] یقینی''': بسیاری از مشکلات و [[بیماری‌های روانی]] همچون [[افسردگی]] و [[اضطراب]]، به [[افکار]] التقاطی، متزلزل و آمیخته به [[شک]] برمی گردد که فرد را به بی‌کفایتی و پوچی [[اندیشه]] سوق میدهد. در مقابل [[معرفت]] و [[یقین]]، [[آرامش]] [[خیال]] را برای [[انسان]] به ارمغان می‌‌آورد. از آنجا که [[باور به مهدویت]]، با [[آگاهی]] شکل می‌گیرد، [[اعتقاد به مهدویت]]، جایی برای تشویش و [[دلهره]] [[باقی]] نمی‌گذارد او را از پوچی و بیهودگی می‌رهاند و به وی [[نشاط]] روحی، [[آرامش]] [[دل]] و فراغت خاطر عطا میکند. چون چنین فردی، تمام [[رفتار]] ریز و درشت او، از پشتوانۀ [[فکری]] [[قوی]] برخوردار است و برای تک تک کنش‌ها و واکنش‌های خود، [[دلیل]] و توجیه منطقی و قابل پذیرش دارد<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، [[آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت (مقاله)|آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت]]، ص ۴؛ [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟؟؛ [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref>. | #'''[[معرفت]] یقینی''': بسیاری از مشکلات و [[بیماری‌های روانی]] همچون [[افسردگی]] و [[اضطراب]]، به [[افکار]] التقاطی، متزلزل و آمیخته به [[شک]] برمی گردد که فرد را به بی‌کفایتی و پوچی [[اندیشه]] سوق میدهد. در مقابل [[معرفت]] و [[یقین]]، [[آرامش]] [[خیال]] را برای [[انسان]] به ارمغان می‌‌آورد. از آنجا که [[باور به مهدویت]]، با [[آگاهی]] شکل می‌گیرد، [[اعتقاد به مهدویت]]، جایی برای تشویش و [[دلهره]] [[باقی]] نمی‌گذارد او را از پوچی و بیهودگی می‌رهاند و به وی [[نشاط]] روحی، [[آرامش]] [[دل]] و فراغت خاطر عطا میکند. چون چنین فردی، تمام [[رفتار]] ریز و درشت او، از پشتوانۀ [[فکری]] [[قوی]] برخوردار است و برای تک تک کنش‌ها و واکنش‌های خود، [[دلیل]] و توجیه منطقی و قابل پذیرش دارد<ref>ر.ک: [[محسن موحدی|موحدی، محسن]]، [[آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت (مقاله)|آثار روان‌شناختی آموزه‌های مهدویت]]، ص ۴؛ [[نفیسه فقیهی مقدس|فقیهی مقدس، نفیسه]]، [[بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی (مقاله)|بررسی کارکرد آموزه انتظار در حوزه سلامت روان خانواده با تاکید بر روایات اسلامی]]، ص؟؟؛ [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲.</ref>. | ||
#'''احساس [[امنیت]] [[حقیقی]]''': [[انتظار ظهور]] [[منجی]]، مهدی‌باوری و [[اعتقاد]] به [[حضور امام]] در میان [[مردم]]، به تقویت برخورداری از احساس [[امنیت]] [[کمک]] میکند؛ زیرا ما [[امام عصر]] {{ع}} را خلیفۀ [[خداوند]] در [[زمین]] و تجلی‌بخش اسمای [[الهی]] می‌‌دانیم؛ بنابراین همان‌گونه که [[خداوند]] خود [[پناه]] [[مؤمنان]] است، [[حجت]] او روی [[زمین]] نیز می‌‌تواند پناهگاهی امن برای [[مؤمنان]] باشد. از این‌روست که [[امام عصر]] {{ع}} فرمود: «من مایۀ [[امنیت]] اهل زمینم، چنانکه [[ستارگان]] مایه [[امنیت]] اهل آسمان‌اند»<ref>{{متن حدیث|وَ إِنِّی لَأَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ}}؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص۲۹۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲. </ref> | #'''احساس [[امنیت]] [[حقیقی]]''': [[انتظار ظهور]] [[منجی]]، مهدی‌باوری و [[اعتقاد]] به [[حضور امام]] در میان [[مردم]]، به تقویت برخورداری از احساس [[امنیت]] [[کمک]] میکند؛ زیرا ما [[امام عصر]] {{ع}} را خلیفۀ [[خداوند]] در [[زمین]] و تجلی‌بخش اسمای [[الهی]] می‌‌دانیم؛ بنابراین همان‌گونه که [[خداوند]] خود [[پناه]] [[مؤمنان]] است، [[حجت]] او روی [[زمین]] نیز می‌‌تواند پناهگاهی امن برای [[مؤمنان]] باشد. از این‌روست که [[امام عصر]] {{ع}} فرمود: «من مایۀ [[امنیت]] اهل زمینم، چنانکه [[ستارگان]] مایه [[امنیت]] اهل آسمان‌اند»<ref>{{متن حدیث|وَ إِنِّی لَأَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ}}؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص۲۹۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد سبحانی‌نیا|سبحانی‌نیا، محمد]]، [[مهدویت و آرامش روان (کتاب)|مهدویت و آرامش روان]]، ص۱۰۸-۱۱۲. </ref> | ||