جثم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = جثم | | موضوع مرتبط = جثم | ||
| خط ۱۰: | خط ۹: | ||
*از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>. | *از پا افتادن، از پای درآمدن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.</ref>، بر [[زمین]] فرو افتادن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ}}<ref>«و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.</ref>. | *{{متن قرآن|وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ}}<ref>«و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.</ref>. | ||
*[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن [[دشمنان]] و [[مخالفان]] [[رسولان]] و [[انبیا]] استفاده کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷.</ref>. | * [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن [[دشمنان]] و [[مخالفان]] [[رسولان]] و [[انبیا]] استفاده کرده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۲۰۷.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث جثم است. جثم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: جثم در قرآن - جثم در حدیث - جثم در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- از پا افتادن، از پای درآمدن[۱]، بر زمین فرو افتادن[۲].
- ﴿وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ﴾[۳].
- خداوند در قرآن کریم از این واژه برای تخطئه و محکوم کردن دشمنان و مخالفان رسولان و انبیا استفاده کرده است[۴].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۱.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۵۰۵.
- ↑ «و بانگ آسمانی ستمگران را فرو گرفت و در خانه‌های خویش از پا درافتادند» سوره هود، آیه ۶۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۰۷.