خلف بن مسلم بن عوسجه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خلف بن مسلم بن عوسجه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خلف بن مسلم بن عوسجه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


خط ۶: خط ۵:


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل‌ وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[مسلم بن عوسجه اسدی]] (پدر)
* [[مسلم بن عوسجه اسدی]] (پدر)
* [[ام خلف]] (مادر)
* [[ام خلف]] (مادر)
خط ۲۰: خط ۱۹:


[[رده:خلف بن مسلم بن عوسجه]]
[[رده:خلف بن مسلم بن عوسجه]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۵

مقدمه

خلف، فرزند مسلم بن عوسجه[۱] در روز عاشورا دوازده سال داشت[۲]. هنگام شهادت پدر تصمیم گرفت با دشمن مبارزه کند؛ ولی امام حسین(ع) او را از رفتن به میدان بازداشت. مادرش، وی را ترغیب کرد و گفت: ای پسر! اگر به جنگ نروی هرگز از تو خشنود نمی‌شوم. پس از این سخن، خلف وارد معرکه شد و با نوای بشارت مادر بر سیراب شدن از دست ساقی کوثر شجاعانه جنگید. بیست و به قولی سی تن[۳] را به هلاکت رساند و سرانجام به فیض شهادت نایل گشت. سر بریده‌اش را نزد مادر انداختند. او به سر بریده می‌نگریست و به آن، آفرین می‌گفت[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. منابع پیشین از او به عنوان پسر مسلم بن عوسجه تعبیر کرده و نامش را نگفتهاند. (روضة الشهداء، ص۲۹۷، کتابفروشی اسلامیة. نیز ر.ک ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۰) ولی برخی از معاصرین، وی را خلف (وسیلة الدارین، ص۱۳۶؛ وقایع الایام، ج۱، ص۴۱۶؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۱۳۴) و جمعی دیگر عبدالله نامیدهاند. (کتاب علما، معاصرین، ص۲۶۹.) شیخ عباس قمی درباره جوان شهیدی که ناظر شهادت پدر در کربلا بوده (مقتل الحسین(ع)، خوارزمی، ج۲، ص۲۵، انوارالهدی) ولی نام او در تاریخ درج نگردیده می‎گوید: به احتمال، او فرزند مسلم بن عوسجه است. (نفس المهموم، ص۲۶۶).
  2. ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۰.
  3. ناسخ التواریخ، ج۲، ص۲۷۷.
  4. روضة الشهداء، ص۲۹۷، کتابفروشی اسلامیة، به نقل از نورالائمه؛ ناسخ التواریخ، ج۲، ص۲۷۷، به نقل از روضة الاحباب، ریاض الشهادة، ج۲، ص۱۴۰. نیز ر.ک (وسیلة الدارین، ص۱۳۶؛ وقایع الایام، ص۱، ص۴۱۶؛ عشره کامله، ص۳۷۶.)
  5. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۵۹-۱۶۰.