خوالف: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خوالف (پرسش)}} | |||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = خوالف (پرسش)}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
*{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>. | *{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>. | ||
*در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانه‌نشینی]] [[توبیخ]] شده‌اند. از پست‌ترین و خوارکننده‌ترین اهانت‌ها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>. | *در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانه‌نشینی]] [[توبیخ]] شده‌اند. از پست‌ترین و خوارکننده‌ترین اهانت‌ها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>. | ||
*[[ابن‌خلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان علل اضمحلال [[دولت‌ها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها می‌شمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولت‌ها]] و [[تمدن‌ها]] می‌داند: مال‌پرستی و گنج‌اندوزی و ملازمه آن با [[رفاه‌طلبی]] ([[خانه‌نشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیش‌گفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>. | * [[ابن‌خلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان علل اضمحلال [[دولت‌ها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها می‌شمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولت‌ها]] و [[تمدن‌ها]] می‌داند: مال‌پرستی و گنج‌اندوزی و ملازمه آن با [[رفاه‌طلبی]] ([[خانه‌نشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیش‌گفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۷
خوالف از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: خوالف در قرآن - خوالف در حدیث - خوالف در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- خانه‌نشینان، افرادی که به دلیل عجز و ناتوانی در پشت جبهه بر جای می‌مانند؛ مانند کودکان، پیرمردان عاجز و زنان[۱].
- ﴿رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ﴾[۲].
- در این آیه شریفه، اغنیای مدینه به دلیل حضور نیافتن در جهاد و خانه‌نشینی توبیخ شده‌اند. از پست‌ترین و خوارکننده‌ترین اهانت‌ها برای مرد عرب، برشمردن او در کنار زنان و کودکان و عجایز در هنگام نبرد و دلاوری است که اغنیا برای حفظ جان و مال حاضر بودند، این عار و ننگ را بپذیرند[۳].
- ابن‌خلدون، مؤرخ شهیر مسلمان، در بیان علل اضمحلال دولت‌ها، سلسله اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و مردم آنها می‌شمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت سقوط دولت‌ها و تمدن‌ها می‌داند: مال‌پرستی و گنج‌اندوزی و ملازمه آن با رفاه‌طلبی (خانه‌نشینی) و جهادگریزی[۴]، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در آیه شریفه پیش‌گفته بدان اشاره شده است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۲۴.
- ↑ «راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.
- ↑ ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۴-۲۶۵.