سرمدی بودن خدا در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:سرمدی بودن خدا]]
[[رده:سرمدی بودن خدا]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹

مقدمه

  • سرمد، به معنای دائم است و به معنای چیزی است که اول و آخر نداشته باشد. از این‌رو "لیل سرمد" شب دراز را گویند[۱]. سرمدی بودن خداوند به معنای دائمی بودن ذات خدا در گذشته و آینده. این تعریف به متکلمین منسوب است؛ اما چون این تفسیر با موجودات زمانی متناسب است و خداوند از زمان منزه و بلکه خالق آن است، چنین تفسیری در شأن او سزا نیست. از این‌رو حکما می‌‌گویند: واجب‌الوجود از آن‌رو که به عدم مسبوق نبوده، قدیم و ازلی و از این جهت که عدم بر او طاری نمی‌شود، ابدی و باقی است، به ملاحظه مجموع هر دو امر، سرمدی نامیده می‌‌شود[۲]؛ زیرا بدون نگاه به ابعاد زمانی نفس وجوب‌الوجود یدل علی سرمدینه [۳] معنا می‌دهد[۴].

منابع

پانویس

  1. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن؛ کرجی، اصطلاحلات فلسفی، واژه «سرمد».
  2. سبحانی، محاضرات فی الالهیات، ص۱۴۳ - ۱۴۲.
  3. علامه حلی، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص۳۴.
  4. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۱۱۷.