سلاح امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== پانویس == {{پانویس}} {{امام مهدی}}' به '== پانویس == {{پانویس}} ')
خط ۲: خط ۲:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[هنگام ظهور]] و [[قیام جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏، تمام قدرت‌‏های [[باطل]] و [[ستمگر]]، مقهور و مغلوب [[قدرت]] بی‏‌پایان [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ شده، مانند علف‌‏های هرز از روی [[زمین]] برداشته می‏‌شوند، تا زمینه رشد و کمال انسان‏‌ها، به صورت کامل فراهم آید و [[زمین]] پر از [[عدل]] ‏وداد شود.
* [[هنگام ظهور]] و [[قیام جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏، تمام قدرت‌‏های [[باطل]] و [[ستمگر]]، مقهور و مغلوب [[قدرت]] بی‏‌پایان [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ شده، مانند علف‌‏های هرز از روی [[زمین]] برداشته می‏‌شوند، تا زمینه رشد و کمال انسان‏‌ها، به صورت کامل فراهم آید و [[زمین]] پر از [[عدل]] ‏وداد شود.
*اما پرسش این است که این [[پیروزی]] به چه صورت است و به طور اساسی، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ با چه ابزاری در این [[قیام]] بر آن قدرت‌‏ها پیروز خواهد شد؟
*اما پرسش این است که این [[پیروزی]] به چه صورت است و به طور اساسی، [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ با چه ابزاری در این [[قیام]] بر آن قدرت‌‏ها پیروز خواهد شد؟
*در [[روایات]]، کمتر سخن روشنی در این‏ باره به چشم می‌‏خورد و یگانه ابزار و [[سلاح]] آن حضرت هنگام [[قیام]]، [[سیف]] "[[شمشیر]]" ذکر شده است<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۰۷، ح ۱؛ ج ۸، ص ۵۰، ح ۱۳؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۵۹، ح ۲۹؛ همو، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۵، ح ۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۲۱، ح ۳؛ الاستبصار، ج ۳، ص ۱۰۸، ح ۵۳۸۳؛ التهذیب، ج ۶، ص ۱۵۴، ح ۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵، و ده‏ها کتاب دیگر</ref>.
*در [[روایات]]، کمتر سخن روشنی در این‏ باره به چشم می‌‏خورد و یگانه ابزار و [[سلاح]] آن حضرت هنگام [[قیام]]، [[سیف]] "[[شمشیر]]" ذکر شده است<ref>  محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۰۷، ح ۱؛ ج ۸، ص ۵۰، ح ۱۳؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۵۹، ح ۲۹؛ همو، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۵، ح ۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۲۱، ح ۳؛ الاستبصار، ج ۳، ص ۱۰۸، ح ۵۳۸۳؛ التهذیب، ج ۶، ص ۱۵۴، ح ۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵، و ده‏ها کتاب دیگر</ref>.
خط ۱۴: خط ۱۴:
===دلیل‌‏های این دیدگاه‏===
===دلیل‌‏های این دیدگاه‏===
#روایاتی که درباره [[سلاح]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} وجود دارد به صراحت از [[شمشیر]] سخن می‌‏گوید؛ از جمله روایاتی می‏‌گوید: "شمشیری که نزد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است، نزدیکی [[زمان قیام]]، با [[قدرت الهی]] به سخن درآمده، حضرت را از [[وقت ظهور]] [[آگاه]] می‌‏سازد"<ref>  پیامبر اکرم{{صل}} فرمود:{{عربی|" وَ لَهُ‏ سَيْفٌ‏ مُغْمَدٌ فَإِذَا حَانَ‏ وَقْتُ‏ خُرُوجِهِ‏ اقْتَلَعَ‏ ذَلِكَ‏ السَّيْفُ‏ مِنْ‏ غِمْدِهِ‏ وَ أَنْطَقَهُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَنَادَاهُ‏ السَّيْفُ‏ اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَلَا يَحِلُ‏ لَكَ‏ أَنْ‏ تَقْعُدَ عَنْ‏ أَعْدَاءِ اللَّهِ‏ فَيَخْرُجُ‏ ‏‏‏"}}، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۱۵۵؛ ر. ک: شیخ صدوق، خصال، ج ۲، ص ۴۹؛ همو، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ص ۵۹</ref>. [[روایات]] دیگری حکایت می‏‌کند: "[[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ برای گسترش [[عدل و قسط]]، مدت هشت ماه [[شمشیر]] بر شانه خود دارد"<ref> {{عربی|" وَ يَضَعُ السَّيْفَ ثَمَانِيَةَ أَشْهُرٍ هَرْجاً هَرْجاً حَتَّى‏ يَرْضَى اللَّهُ‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵</ref>. "که اگر مقصود نماد [[قدرت]] بود، تمام دوران [[قیام]] و [[حکومت]] ذکر می‌‏شد".
#روایاتی که درباره [[سلاح]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} وجود دارد به صراحت از [[شمشیر]] سخن می‌‏گوید؛ از جمله روایاتی می‏‌گوید: "شمشیری که نزد [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است، نزدیکی [[زمان قیام]]، با [[قدرت الهی]] به سخن درآمده، حضرت را از [[وقت ظهور]] [[آگاه]] می‌‏سازد"<ref>  پیامبر اکرم{{صل}} فرمود:{{عربی|" وَ لَهُ‏ سَيْفٌ‏ مُغْمَدٌ فَإِذَا حَانَ‏ وَقْتُ‏ خُرُوجِهِ‏ اقْتَلَعَ‏ ذَلِكَ‏ السَّيْفُ‏ مِنْ‏ غِمْدِهِ‏ وَ أَنْطَقَهُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَنَادَاهُ‏ السَّيْفُ‏ اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَلَا يَحِلُ‏ لَكَ‏ أَنْ‏ تَقْعُدَ عَنْ‏ أَعْدَاءِ اللَّهِ‏ فَيَخْرُجُ‏ ‏‏‏"}}، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۱۵۵؛ ر. ک: شیخ صدوق، خصال، ج ۲، ص ۴۹؛ همو، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ص ۵۹</ref>. [[روایات]] دیگری حکایت می‏‌کند: "[[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ برای گسترش [[عدل و قسط]]، مدت هشت ماه [[شمشیر]] بر شانه خود دارد"<ref> {{عربی|" وَ يَضَعُ السَّيْفَ ثَمَانِيَةَ أَشْهُرٍ هَرْجاً هَرْجاً حَتَّى‏ يَرْضَى اللَّهُ‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵</ref>. "که اگر مقصود نماد [[قدرت]] بود، تمام دوران [[قیام]] و [[حکومت]] ذکر می‌‏شد".
#[[معصومین]]{{عم}} می‌‏توانستند از مدلول [[سلاح]] - که [[قدرت]] و قوّت است - یاد کنند.
# [[معصومین]]{{عم}} می‌‏توانستند از مدلول [[سلاح]] - که [[قدرت]] و قوّت است - یاد کنند.
#استفاده از سلاح‏های ساده همچون [[شمشیر]] - بر خلاف بهره‏‌گیری از سلاح‏های پیشرفته - عادلانه بودن [[مبارزه]] با آن است.
#استفاده از سلاح‏های ساده همچون [[شمشیر]] - بر خلاف بهره‏‌گیری از سلاح‏های پیشرفته - عادلانه بودن [[مبارزه]] با آن است.
*استفاده از سلاح‏‌های [[کشتار]] گروهی، [[شایسته]] [[رهبر]] آسمانی عدالت‏‌گستر نیست؛ چه این که سلاح‏های [[کشتار]] جمعی، علاوه بر انسان‏‌های بی‏‌گناه، جانوران و طبیعت را نیز از بین خواهد برد.
*استفاده از سلاح‏‌های [[کشتار]] گروهی، [[شایسته]] [[رهبر]] آسمانی عدالت‏‌گستر نیست؛ چه این که سلاح‏های [[کشتار]] جمعی، علاوه بر انسان‏‌های بی‏‌گناه، جانوران و طبیعت را نیز از بین خواهد برد.
خط ۲۳: خط ۲۳:
==شمشیر امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان==
==شمشیر امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان==
*زمانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نماید [[شمشیر رسول خدا]]{{صل}} را بر دوش خواهد‌ داشت. در روایاتی نام [[شمشیر]] آن [[حضرت]] را [[ذوالفقار]] گفته‌اند. این [[شمشیر]] از امانت‌های‌ [[امامت]] است که از امامی به [[امام]] دیگر می‌‌رسد و اکنون در نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} است. [[ذوالفقار]] شمشیری بود که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ‌ها]] از آن استفاده می‌‌نمود و شمشیری‌ اعجاب‌انگیز بود. در نحوه پیدایش این [[شمشیر]] و [[علت]] نامگذاری آن سخن‌ها بسیار‌ متفاوت است. [[رسول خدا]]{{صل}} در [[جنگ احد]] زمانی که [[شمشیر]] [[امیرالمؤمنین]] بر اثر‌ ضربات بسیار [[شکست]]، آن را به ایشان بخشید. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] به [[ابوبصیر]] فرمودند: ای ابامحمد... زمانی که حضرت‌ [[قائم]]{{ع}} [[ظهور]] نماید... [[زره]] و [[شمشیر]] [[ذوالفقار]] [[حضرت]] را از نیام کشیده و بر دوش‌ می‌‌نهد و تا هشت [[ماه]] پیاپی [[کشتار]] و [[جنگ]] خواهد نمود..‌.<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۰۷.</ref>.
*زمانی که [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[قیام]] نماید [[شمشیر رسول خدا]]{{صل}} را بر دوش خواهد‌ داشت. در روایاتی نام [[شمشیر]] آن [[حضرت]] را [[ذوالفقار]] گفته‌اند. این [[شمشیر]] از امانت‌های‌ [[امامت]] است که از امامی به [[امام]] دیگر می‌‌رسد و اکنون در نزد [[حضرت مهدی]]{{ع}} است. [[ذوالفقار]] شمشیری بود که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در [[جنگ‌ها]] از آن استفاده می‌‌نمود و شمشیری‌ اعجاب‌انگیز بود. در نحوه پیدایش این [[شمشیر]] و [[علت]] نامگذاری آن سخن‌ها بسیار‌ متفاوت است. [[رسول خدا]]{{صل}} در [[جنگ احد]] زمانی که [[شمشیر]] [[امیرالمؤمنین]] بر اثر‌ ضربات بسیار [[شکست]]، آن را به ایشان بخشید. [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] به [[ابوبصیر]] فرمودند: ای ابامحمد... زمانی که حضرت‌ [[قائم]]{{ع}} [[ظهور]] نماید... [[زره]] و [[شمشیر]] [[ذوالفقار]] [[حضرت]] را از نیام کشیده و بر دوش‌ می‌‌نهد و تا هشت [[ماه]] پیاپی [[کشتار]] و [[جنگ]] خواهد نمود..‌.<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۰۷.</ref>.
*[[امام]] [[محمد]] جواد{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که [[رسول خدا]] فرمود: هنگامی که زمان قیام‌ [[حضرت مهدی]]{{ع}} فرا رسد، [[شمشیر]] آن [[حضرت]] به [[اذن]] [[خدا]] از نیام بیرون می‌‌آید و به‌ سخن آمده و می‌‌گوید: ای [[ولی خدا]]! [[قیام]] کن که دیگر وانهادن [[دشمنان]] [[خدا]] سزاوار‌ نیست. آنگاه [[حضرت]] [[قیام]] خواهد کرد و [[دشمنان]] [[خدا]] را به [[قتل]] رسانده و [[احکام الهی]] را‌ به [[اجرا]] خواهد گذاشت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۱.</ref>. ۲‌ روز [[شنبه]] یکی از روزهایی است که به عنوان [[روز قیام حضرت مهدی]] [[عالیة]] تعیین‌ شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۴.</ref>.
* [[امام]] [[محمد]] جواد{{ع}} [[روایت]] می‌‌کند که [[رسول خدا]] فرمود: هنگامی که زمان قیام‌ [[حضرت مهدی]]{{ع}} فرا رسد، [[شمشیر]] آن [[حضرت]] به [[اذن]] [[خدا]] از نیام بیرون می‌‌آید و به‌ سخن آمده و می‌‌گوید: ای [[ولی خدا]]! [[قیام]] کن که دیگر وانهادن [[دشمنان]] [[خدا]] سزاوار‌ نیست. آنگاه [[حضرت]] [[قیام]] خواهد کرد و [[دشمنان]] [[خدا]] را به [[قتل]] رسانده و [[احکام الهی]] را‌ به [[اجرا]] خواهد گذاشت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۱.</ref>. ۲‌ روز [[شنبه]] یکی از روزهایی است که به عنوان [[روز قیام حضرت مهدی]] [[عالیة]] تعیین‌ شده است<ref>ر.ک: روز قیام حضرت مهدی{{ع}}.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۸۴.</ref>.
   
   
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==
خط ۴۰: خط ۴۰:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]
[[رده:مدخل فرهنگنامه آخرالزمان]]

نسخهٔ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴


مقدمه

  • هنگام ظهور و قیام جهانی حضرت مهدی(ع)‏، تمام قدرت‌‏های باطل و ستمگر، مقهور و مغلوب قدرت بی‏‌پایان حضرت مهدی(ع)‏ شده، مانند علف‌‏های هرز از روی زمین برداشته می‏‌شوند، تا زمینه رشد و کمال انسان‏‌ها، به صورت کامل فراهم آید و زمین پر از عدل ‏وداد شود.
  • اما پرسش این است که این پیروزی به چه صورت است و به طور اساسی، حضرت مهدی(ع)‏ با چه ابزاری در این قیام بر آن قدرت‌‏ها پیروز خواهد شد؟
  • در روایات، کمتر سخن روشنی در این‏ باره به چشم می‌‏خورد و یگانه ابزار و سلاح آن حضرت هنگام قیام، سیف "شمشیر" ذکر شده است[۱].
  • در این ‏باره که آیا این شمشیر بر معنای حقیقی حمل می‌‏شود یا معنای کنایی، دو دیدگاه وجود دارد:

۱. معنای حقیقی

  • عده‌‏ای بر این باورند که کاربرد کلمه شمشیر در معنای حقیقی است و مصداق آن، همان ابزار جنگی خاص است. البته این گروه درباره‏ پیروز شدن حضرت با این سلاح بر دشمنان، توجیهات متفاوتی دارند:
  1. برخی می‌‏گویند: اگر چه حضرت با شمشیر قیام می‏‌کند، خداوند سبحانه و تعالی در آن شمشیر قدرت و اعجازی نهفته است که تمام سلاح‌‏های موجود را مقهور نیروی خود می‌‏سازد[۲].
  2. دسته دیگر می‌‏گویند: خداوند در عصر ظهور، تمام تسلیحات پیشرفته را از کار انداخته، مردم به ناگزیر در جنگ، از همان سلاح‏های ابتدایی "یعنی شمشیر و مانند آن" استفاده می‏‌کنند؛ بنابراین حضرت مهدی(ع)‏ با همان شمشیر می‏‌جنگد.
  3. همه اسلحه‏‌ها در اختیار حضرت قرار می‌‏گیرد؛ ولی از آن‏جا که استفاده از آن‏ها به ناگزیر ستمگرانه نیز خواهد بود، حضرت فقط از سلاح شمشیر بهره خواهد برد.
  4. برخی دیگر گفته‏‌اند: به سبب جنگ‏‌های خونین فراوانی که در آستانه ظهور به وقوع می‏‌پیوندد، تمام سلاح‏های پیشرفته از بین خواهد رفت و از آن پس در جنگ فقط از ابزارهای ساده استفاده می‌‏شود.

دلیل‌‏های این دیدگاه‏

  1. روایاتی که درباره سلاح حضرت مهدی(ع) وجود دارد به صراحت از شمشیر سخن می‌‏گوید؛ از جمله روایاتی می‏‌گوید: "شمشیری که نزد حضرت مهدی(ع)‏ است، نزدیکی زمان قیام، با قدرت الهی به سخن درآمده، حضرت را از وقت ظهور آگاه می‌‏سازد"[۳]. روایات دیگری حکایت می‏‌کند: "حضرت مهدی(ع)‏ برای گسترش عدل و قسط، مدت هشت ماه شمشیر بر شانه خود دارد"[۴]. "که اگر مقصود نماد قدرت بود، تمام دوران قیام و حکومت ذکر می‌‏شد".
  2. معصومین(ع) می‌‏توانستند از مدلول سلاح - که قدرت و قوّت است - یاد کنند.
  3. استفاده از سلاح‏های ساده همچون شمشیر - بر خلاف بهره‏‌گیری از سلاح‏های پیشرفته - عادلانه بودن مبارزه با آن است.
  • استفاده از سلاح‏‌های کشتار گروهی، شایسته رهبر آسمانی عدالت‏‌گستر نیست؛ چه این که سلاح‏های کشتار جمعی، علاوه بر انسان‏‌های بی‏‌گناه، جانوران و طبیعت را نیز از بین خواهد برد.

۲. معنای مجازی و کنایی

  • دسته‌‏ای دیگر بر این اعتقادند که شمشیر در این روایات، کنایه از قدرت و نیروی نظامی است. این گروه، شواهد متعددی بر این ادعا از ادبیات محاوره‌‏ای ذکر می‌‏کنند؛ ولی آنچه ایشان را به این قول وادار کرده، پیشرفت روزافزون جنگ‌‏افزارها و فناوری دفاعی است. از آن‏جا که صاحبان این نگرگاه نتوانسته‏‌اند بین شمشیر و سلاح‏های فوق پیشرفته، نسبتی برقرار کنند، به چنین توجیهی دست زده‏‌اند.
  • آنان شمشیر را نماد قدرت دانسته، می‏‌گویند: هر ابزاری که قدرت حضرت را به نمایش بگذارد، می‌‏تواند مورد استفاده قرار گیرد.
  • افزون بر آنچه یاد شد، ممکن است گفته شود: با تکامل خارق العاده علم در آن زمان، ممکن است سلاح‏هایی فراهم آید که هرگز در تصور انسان‏‌های امروز قابل درک نباشد. بنابراین علم آن به اهلش واگذاشته شده است[۵].

شمشیر امام مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۴۰۷، ح ۱؛ ج ۸، ص ۵۰، ح ۱۳؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۵۹، ح ۲۹؛ همو، علل الشرایع، ج ۱، ص ۲۴۵، ح ۶؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۲۱، ح ۳؛ الاستبصار، ج ۳، ص ۱۰۸، ح ۵۳۸۳؛ التهذیب، ج ۶، ص ۱۵۴، ح ۲؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵، و ده‏ها کتاب دیگر
  2. ر. ک: شیخ صدوق، الخصال، ج ۲، ص ۶۴۹، ح ۴۳
  3. پیامبر اکرم(ص) فرمود:" وَ لَهُ‏ سَيْفٌ‏ مُغْمَدٌ فَإِذَا حَانَ‏ وَقْتُ‏ خُرُوجِهِ‏ اقْتَلَعَ‏ ذَلِكَ‏ السَّيْفُ‏ مِنْ‏ غِمْدِهِ‏ وَ أَنْطَقَهُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَنَادَاهُ‏ السَّيْفُ‏ اخْرُجْ‏ يَا وَلِيَ‏ اللَّهِ‏ فَلَا يَحِلُ‏ لَكَ‏ أَنْ‏ تَقْعُدَ عَنْ‏ أَعْدَاءِ اللَّهِ‏ فَيَخْرُجُ‏ ‏‏‏"، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۱۵۵؛ ر. ک: شیخ صدوق، خصال، ج ۲، ص ۴۹؛ همو، عیون اخبار الرضا(ع)، ص ۵۹
  4. " وَ يَضَعُ السَّيْفَ ثَمَانِيَةَ أَشْهُرٍ هَرْجاً هَرْجاً حَتَّى‏ يَرْضَى اللَّهُ‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۴، ح ۵
  5. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۶۱ - ۲۶۳.
  6. غیبت نعمانی: ص ۳۰۷.
  7. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۰۱.
  8. ر.ک: روز قیام حضرت مهدی(ع).
  9. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۸۴.