شعائر در لغت

این مدخل زیرشاخهٔ بحث شعائر است. شعائر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شعائر در قرآن - شعائر در حدیث - شعائر در کلام اسلامی - شعائر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبط

مقدمه

کلمه “شعار” دوگونه خوانده می‌شود و بر این اساس، دارای دو معناست:

1. شَعار بر وزن “مَزار” (به فتح شین): به محل برخورد و تماس لباس زیرین انسان با پوست بدنش گفته می‌شود و در مقابل آن، کلمه “دثار” است که به محل تماس لباس‌های رو اطلاق می‌گردد. اگر شعایر به این معنا باشد، مقصود آن است که انسان مسلمان در زندگی خود، شعارهایی دارد که بخشی از وجود او هستند و هرگز از او جدا نمی‌شوند. و در هیچ شرایطی بین آنها فاصله نمی‌افتد.
2. شِعار بر وزن “وِقار” (به کسر شین)، و آن به معنای علامتی است که به عنوان پرچم در جنگ‌ها حمل می‌کنند تا سربازان و جنگجویان بر محور آن گرد آیند و جهت را گم نکنند، تمرکز خود را از دست ندهند و رابطه بین آنها قطع نگردد. و لذا در توضیح کلمه “شعایر” به این معنا، باید بگوییم که مسلمانان در زندگی خود شعارها و علایمی دارند که به واسطه آن، شناخته می‌شوند و بر محور آن گرد می‌آیند، و از گمراهی و ضلالت و کناره‌گیری و انزوا و گوشه‌نشینی مصون می‌مانند.

منابع

1. شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام