عبداللّه بن جعفر حمیری: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبداللّه بن جعفر حمیری در تراجم و رجال]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در کلام اسلامی]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عبداللّه بن جعفر حمیری در تراجم و رجال]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در کلام اسلامی]] - [[عبداللّه بن جعفر حمیری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
وی از بزرگان [[قم]] و از [[راویان]] [[موثق]]. [[شیعی]] بود که [[افتخار]] داشت در رکاب چهار [[امام]] بزرگوار، [[امام رضا]]{{ع}} و [[امام جواد]]{{ع}}، [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام عسکری]]{{ع}} [[خدمت]] کند و از ایشان [[نقل روایت]] کند. [[حمیری]] در حدود [[سال ۲۹۰ هجری]] قمری، به [[کوفه]] رفت و [[مردم]] از وی [[حدیث]] شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب [[الامامة (کتاب)|الامامة]]، [[الدلائل (کتاب)|الدلائل]]، [[العظمة (کتاب)|العظمة]] و [[التوحید (کتاب)|التوحید]] میباشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۸.</ref> | وی از بزرگان [[قم]] و از [[راویان]] [[موثق]]. [[شیعی]] بود که [[افتخار]] داشت در رکاب چهار [[امام]] بزرگوار، [[امام رضا]]{{ع}} و [[امام جواد]]{{ع}}، [[امام هادی]]{{ع}} و [[امام عسکری]]{{ع}} [[خدمت]] کند و از ایشان [[نقل روایت]] کند. [[حمیری]] در حدود [[سال ۲۹۰ هجری]] قمری، به [[کوفه]] رفت و [[مردم]] از وی [[حدیث]] شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب [[الامامة (کتاب)|الامامة]]، [[الدلائل (کتاب)|الدلائل]]، [[العظمة (کتاب)|العظمة]] و [[التوحید (کتاب)|التوحید]] میباشد<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۴۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۳: | ||
[[رده:عبداللّه بن جعفر حمیری]] | [[رده:عبداللّه بن جعفر حمیری]] | ||
[[رده:راویان امام رضا]] | [[رده:راویان امام رضا]] |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۱
مقدمه
وی از بزرگان قم و از راویان موثق. شیعی بود که افتخار داشت در رکاب چهار امام بزرگوار، امام رضا(ع) و امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) خدمت کند و از ایشان نقل روایت کند. حمیری در حدود سال ۲۹۰ هجری قمری، به کوفه رفت و مردم از وی حدیث شنیدند. وی دارای تألیفاتی چون کتاب الامامة، الدلائل، العظمة و التوحید میباشد[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۳۷.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۴۹۸.