عدو در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = عدو | | موضوع مرتبط = عدو | ||
خط ۱۴: | خط ۱۳: | ||
تجاوز و دشمنی مصداق [[ظلم]] است: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ}}<ref>«آنان که از حدود خداوند تجاوز کنند ستمگرند» سوره بقره، آیه ۲۲۹.</ref>. | تجاوز و دشمنی مصداق [[ظلم]] است: {{متن قرآن|وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ}}<ref>«آنان که از حدود خداوند تجاوز کنند ستمگرند» سوره بقره، آیه ۲۲۹.</ref>. | ||
از نظر [[قرآن کریم]] [[اعتداء]] و [[تجاوز به حقوق]] هیچ فردی مجاز نیست؛ مگر کسی که مورد تعدّی و تجاوز قرار گرفته باشد که [[دستور]] مقابله به مثل به او داده شده است: {{متن قرآن|فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ}}<ref> | از نظر [[قرآن کریم]] [[اعتداء]] و [[تجاوز به حقوق]] هیچ فردی مجاز نیست؛ مگر کسی که مورد تعدّی و تجاوز قرار گرفته باشد که [[دستور]] مقابله به مثل به او داده شده است: {{متن قرآن|فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ}}<ref>«هر کس بر شما ستم روا داشت همانگونه که با شما ستم روا داشته است با وی ستم روا دارید» سوره بقره، آیه ۱۹۴.</ref>؛ زیرا قبول ظلم و تعدّی به منزله تثبیت ظلم و کمک به اوست<ref>همان، ص۶۵.</ref>. | ||
[[حاکمیت]] دشمنی و تجاوز در سطح داخلی یا [[روابط بین الملل]]، حاصلی جز [[هرجومرج]] و برهمخوردن [[وفاق]] و [[فروپاشی]] [[همبستگی]] درونی و بیرونی ندارد.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۱۱-۴۱۲.</ref> | [[حاکمیت]] دشمنی و تجاوز در سطح داخلی یا [[روابط بین الملل]]، حاصلی جز [[هرجومرج]] و برهمخوردن [[وفاق]] و [[فروپاشی]] [[همبستگی]] درونی و بیرونی ندارد.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۱۱-۴۱۲.</ref> |
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۶
مقدمه
دشمنی کردن، تعدّی کردن، ستمکاری و زیادهخواهی[۱]. اصل آن "عدو" به معنای تجاوز در چیزی[۲]، تجاوز به حقوق دیگران[۳].
عَسَى اللَّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً[۴].
تجاوز و دشمنی مصداق ظلم است: وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ[۵].
از نظر قرآن کریم اعتداء و تجاوز به حقوق هیچ فردی مجاز نیست؛ مگر کسی که مورد تعدّی و تجاوز قرار گرفته باشد که دستور مقابله به مثل به او داده شده است: فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ[۶]؛ زیرا قبول ظلم و تعدّی به منزله تثبیت ظلم و کمک به اوست[۷].
حاکمیت دشمنی و تجاوز در سطح داخلی یا روابط بین الملل، حاصلی جز هرجومرج و برهمخوردن وفاق و فروپاشی همبستگی درونی و بیرونی ندارد.[۸]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۷۶.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۲۴۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۶۳.
- ↑ «امید است خداوند میان شما و کسانی از آنان که با هم دشمنی دارید دوستی اندازد و خداوند تواناست و خداوند آمرزندهای بخشاینده است» سوره ممتحنه، آیه ۷.
- ↑ «آنان که از حدود خداوند تجاوز کنند ستمگرند» سوره بقره، آیه ۲۲۹.
- ↑ «هر کس بر شما ستم روا داشت همانگونه که با شما ستم روا داشته است با وی ستم روا دارید» سوره بقره، آیه ۱۹۴.
- ↑ همان، ص۶۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۱۱-۴۱۲.