جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*این [[حدیث]]، که [[ارتباط]] عمیق [[پیامبر]] و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و همروحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را میرساند، بارها در موقعیتهای مختلف از زبان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] [[پیامبر]]" بودن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی [[پیامبر]] به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّهای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیتالمال]] که استفاده کرده بودند، نزد [[پیامبر]] [[انتقاد]] کردند. [[حضرت]] برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{عربی|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، [[امام علی|علی]]{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{عربی|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{عربی|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹</ref>. این سخن همسویی [[محبت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را با [[محبت]] [[پیامبر|رسول خدا]] میرساند و مفهوم دیگری از {{عربی|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امام علی|امیر مؤمنان]] نشان میدهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو [[پدر]] [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری [[منذر]]. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند میداد و [[رسول خدا]] همواره و همهجا از [[امام علی|امیر المؤمنین]] [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] میکرد و او را چون خودش میدانست(...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref> | *این [[حدیث]]، که [[ارتباط]] عمیق [[پیامبر]] و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و همروحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را میرساند، بارها در موقعیتهای مختلف از زبان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] [[پیامبر]]" بودن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی [[پیامبر]] به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّهای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیتالمال]] که استفاده کرده بودند، نزد [[پیامبر]] [[انتقاد]] کردند. [[حضرت]] برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{عربی|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، [[امام علی|علی]]{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{عربی|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{عربی|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹</ref>. این سخن همسویی [[محبت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را با [[محبت]] [[پیامبر|رسول خدا]] میرساند و مفهوم دیگری از {{عربی|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امام علی|امیر مؤمنان]] نشان میدهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو [[پدر]] [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری [[منذر]]. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند میداد و [[رسول خدا]] همواره و همهجا از [[امام علی|امیر المؤمنین]] [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] میکرد و او را چون خودش میدانست(...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |