جزيره خضرا در ترازوى نقد (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۶ | | تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۶ | ||
| شماره = ۲۱ | | شماره = ۲۱ | ||
| | | تعداد صفحات = ۴۴ | ||
| شماره صفحات = از صفحه ۹ تا ۵۲ مجله | | شماره صفحات = از صفحه ۹ تا ۵۲ مجله | ||
| ناشر الکترونیک = [[پایگاه تخصصی مجلات نور]] | | ناشر الکترونیک = [[پایگاه تخصصی مجلات نور]] | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۲۲
| جزیره خضرا در ترازوی نقد | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | نجم‌الدین طبسی |
| موضوع | مهدویت، جزیره خضرا |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه انتظار موعود |
| وابسته به | مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۶ |
| شماره | ۲۱ |
| تعداد صفحات | ۴۴ |
| شماره صفحات | از صفحه ۹ تا ۵۲ مجله |
| ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
جزیره خضرا در ترازوی نقد عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی انتقادی به داستان جزیره خضراء که در دو کتاب بحارالانوار و تبصرة الولی فی من رأی القائم المهدی و برخی کتب دیگر نقل گردیده، می‌پردازد. این مقاله ۴۴ صفحه‌ای به قلم نجم‌الدین طبسی نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۲۱، تابستان ۱۳۸۶) منتشر شده است[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «در این نوشتار ـ که حاصل سلسله درسهای نگارنده در مرکز تخصصی مهدویت است ـ سعی بر اثبات افسانهای بودن داستان جزیره خضراء و رد ادعای اسرارآمیز بودن این جزیره است. نگارنده در سه محور، مقاله حاضر را ارائه میکند: معرفی منابع مختلف داستان؛ نقل سند؛ بررسی دلایل متون نقل شده در داستان. او نتیجه میگیرد که این داستان ساختگی است و شخصی به نام علی بن فاضل یا طیبی آن را نوشته و به زعم خویش میخواسته است مبانی مذهب شیعه را در زمینه مهدویت تقویت کند»[۱]
فهرست مقاله
- چکیده
- جزیره خضرا
- محور اول: منابعی که داستان را نقل کرده‌اند
- بررسی مصادر و نقل‌ها
- مصادری که داستان انباری را نقل کرده‌اند
- بررسی مصادر و نقل‌ها
- محور دوم: بررسی سندی داستان‌های نقل شده
- جزیره خضرا در تاریخ
- موقعیت جغرافیایی جزیره خضرا
- پی‌نوشت‌ها
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت الله نجم‌الدین طبسی (متولد ۱۳۳۴ نجف اشرف) تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید محمد رضا گلپایگانی، علی پناه اشتهاردی جعفر سبحانی، سید علی محقق داماد، حسین نوری همدانی، محسن حرم‌پناهی، محمد رضا طبسی نجفی، حسین وحید خراسانی و فاضل هرندی فرا گرفت. عضو هیئت علمی و شورای علمی مرکز تخصصی مهدویت، علوم حدیث، مؤسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی و مرکز تخصصی تربیت محقق مذاهب اسلامی، استاد راهنما، مشاور و داور در جلسات دفاعیه رساله‌های سطح سه و چهار حوزه؛ تدریس در دانشگاهای کشور؛ تدریس در حوزه‌های علمیه خارج از کشور از جمله فعالیت‌های وی می‌باشد. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی تا کنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «الإمام الحسین فی مکة المکرمة»، «تا ظهور»، «فاطمه در آخرت»، «نشانه‌هایی از دولت موعود»، «چشم‌اندازی به حکومت مهدی»، «صوم عاشوراء بین السنة و البدعة»، «رجعت از نظر شیعه»، «دجال»، «حدیث‌شناسى مهدویت»، «بررسی احادیث عدالت مهدوی»، «درنگی در روایات قتل‌های آغازین دولت مهدی»، «نهی از قیام در بوته نقد و تحلیل روایی»، «جزیره خضرا در ترازوی نقد»، «چرایی گریه و سوگواری»، «تأملی نو در نشانه‌های ظهور»، «نگرشی در سفیانی»، «مناقب الشیخین فی التفسیر و الحدیث»، «سید حسنی در خطبة البیان» و «نگرشی در روایات سید حسنی» برخی از این آثار است.[۲]