ذکر نام امام زمان (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۳۶

ذکر نام امام زمان عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی روایی در کراهت ذکر کردن نام و کنیه‏ امام زمان(ع) در عصر غیبت می‌پردازد. این مقاله ۷ صفحه‌ای به قلم علی صدرایی خویی نگاشته شده و در ماهنامه موعود (شماره ۴۶، شهریور ۱۳۸۳) منتشر گشته است.^[۱]

نویسنده این مقاله می‌نویسد:«پژوهشی است روایی در کراهت ذکر کردن نام و کنیه‏ امام زمان(ع) در عصر غیبت. در این مقاله، با توجه به برخی از روایات ـ که توصیه کرده‏‌اند: امام دوازدهم را به نام یاد نکنید ـ تحقیقی فقهی در این زمینه ارائه شده است. نویسنده پس از بررسی علت این نهی، مهمترین مانع کلی از تسمیه‏ آن حضرت در عصر غیبت را بغض و عداوت دشمنان و سوء ادب معاندان ارزیابی می‏‌کند. بدین جهت، وی حرمت این امر را در ذکر نزد دشمنان ولایت منحصر دانسته است و نام بردن از امام زمان(ع) را نزد دوستان آن حضرت ممنوع نمی‌داند»

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

حجت الاسلام و السملین علی صدرایی خویی (متولد ۱۳۴۲ ش، آذربایجان غربی)، تحصیلات حوزوی خود را در نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید عبدالعزیز طباطبایی، سید احمد حسینی اشکوری و عبدالحسین حایری پیگیری کرد. همکاری با مجلس شورای اسلامی و دفتر تبلیغات اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «میراث حدیث شیعه»، «سر مخزون در اثبات رجعت»، «دفتر معرفت و اخلاق»، «ذکر نام امام زمان»، «نویافته‌هایى پیرامون نهج البلاغه»، «صحیفه علویه»، «مستدرکات نهج‌البلاغه»، «شرح‌های نهج‌البلاغه» و «آیت اللَّه اراکى یک قرن وارستگى» برخی از این آثار است.^[۲]

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | تاریخ نشر = شهریور ۱۳۸۳
 | شماره = ۴۶
-| صفحه = ۷
+| تعداد صفحات = ۷
 | شماره صفحات = از صفحه ۶۶ تا ۷۲ مجله
 | ناشر الکترونیک = [[وبگاه مگ‌ایران]]