ابواشعث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابواشعث در تراجم و رجال]] - [[ابواشعث در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابواشعث در تراجم و رجال]] - [[ابواشعث در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref>، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که [[صحابه]] بودنشان [[قطعی]] است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آورده‌اند، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref> می‌گوید: در کتاب بزار، [[کنیه]] وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به [[سند حدیث]] [[محمد بن اشعث]] که به جدش می‌رسد، کنیه ابوالاشعث را ساخته‌اند. بزاز او را در شمار صحابه کم [[حدیث]] آورده<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> که تنها روایتش را نوه‌اش محمد بن اشعث (فرزند [[اشعث بن قیس]] مشهور نیست) از پدرش نقل می‌کند که [[پیامبر]] فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی ([[بینوایی]]) را از بین می‌برد، [[لباس]]، [[بی نیازی]] را آشکار می‌سازد و [[احسان]] به [[خادم]]، [[دشمن]] را [[سرکوب]] می‌کند"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. این [[روایت]] با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به [[عایشه]] منتهی می‌شود<ref>هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. قطعاتی از این حدیث در [[کتاب‌های حدیثی]] [[شیعی]] نیز آمده است<ref>ابن شعبه حرانی، ص۴۷.</ref>.
[[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref>، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که [[صحابه]] بودنشان [[قطعی]] است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آورده‌اند، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref> می‌گوید: در کتاب بزار، [[کنیه]] وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به [[سند حدیث]] [[محمد بن اشعث]] که به جدش می‌رسد، کنیه ابوالاشعث را ساخته‌اند. بزاز او را در شمار صحابه کم [[حدیث]] آورده<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> که تنها روایتش را نوه‌اش محمد بن اشعث (فرزند [[اشعث بن قیس]] مشهور نیست) از پدرش نقل می‌کند که [[پیامبر]] فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی ([[بینوایی]]) را از بین می‌برد، [[لباس]]، [[بی نیازی]] را آشکار می‌سازد و [[احسان]] به [[خادم]]، [[دشمن]] را [[سرکوب]] می‌کند"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. این [[روایت]] با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به [[عایشه]] منتهی می‌شود<ref>هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. قطعاتی از این حدیث در [[کتاب‌های حدیثی]] [[شیعی]] نیز آمده است<ref>ابن شعبه حرانی، ص۴۷.</ref>.



نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۴

مقدمه

ابن حجر[۱]، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که صحابه بودنشان قطعی است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. ذهبی[۲] و ابن اثیر[۳] به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آورده‌اند، ولی ابن حجر[۴] می‌گوید: در کتاب بزار، کنیه وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به سند حدیث محمد بن اشعث که به جدش می‌رسد، کنیه ابوالاشعث را ساخته‌اند. بزاز او را در شمار صحابه کم حدیث آورده[۵] که تنها روایتش را نوه‌اش محمد بن اشعث (فرزند اشعث بن قیس مشهور نیست) از پدرش نقل می‌کند که پیامبر فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی (بینوایی) را از بین می‌برد، لباس، بی نیازی را آشکار می‌سازد و احسان به خادم، دشمن را سرکوب می‌کند"[۶]. این روایت با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به عایشه منتهی می‌شود[۷]. قطعاتی از این حدیث در کتاب‌های حدیثی شیعی نیز آمده است[۸].

در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر مجهول" یاد شده است[۹][۱۰]

منابع

پانویس

  1. الاصابه، ج۷، ص۱۵.
  2. ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.
  3. ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.
  5. ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
  6. ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
  7. هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
  8. ابن شعبه حرانی، ص۴۷.
  9. ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.
  10. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابواشعث»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۳.