ابوصرمه انصاری مازنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'خداوند متعالی' به 'خداوند متعال')
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوصرمه انصاری مازنی در تراجم و رجال]] - [[ابوصرمه انصاری مازنی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوصرمه انصاری مازنی در تراجم و رجال]] - [[ابوصرمه انصاری مازنی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[شاعری]] است با [[شعر]] [[نیکو]]، از [[قبیله]] [[بنی مازن بن نجار]]، و به قولی از [[بنی عدی بن نجار]] که البته شهرتش به [[بنی مازن]] بیشتر است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.</ref>. نام او را به [[اختلاف]]، [[مالک بن قیس]]<ref>حاکم، معرفه، ص۱۸۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۸۴ و ج۵، ص۳۶۳.</ref>، [[لبابة بن قیس]]، [[مالک بن اسعد]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹؛ ابن ماکولا، ج۵، ص۲۲۴؛ مزی، ج۳۳، ص۴۳۶.</ref>، [[قیس بن مالک بن انس]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۹.</ref>، [[قیس بن صرمه]] و [[صرمة بن قیس]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۶۳.</ref> گفته‌اند. از میان این اسامی، مالک بن قیس صحیح‌تر است<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۷۸.</ref>.
[[شاعری]] است با [[شعر]] [[نیکو]]، از [[قبیله]] [[بنی مازن بن نجار]]، و به قولی از [[بنی عدی بن نجار]] که البته شهرتش به [[بنی مازن]] بیشتر است<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.</ref>. نام او را به [[اختلاف]]، [[مالک بن قیس]]<ref>حاکم، معرفه، ص۱۸۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۸۴ و ج۵، ص۳۶۳.</ref>، [[لبابة بن قیس]]، [[مالک بن اسعد]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹؛ ابن ماکولا، ج۵، ص۲۲۴؛ مزی، ج۳۳، ص۴۳۶.</ref>، [[قیس بن مالک بن انس]]<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۹.</ref>، [[قیس بن صرمه]] و [[صرمة بن قیس]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۶۳.</ref> گفته‌اند. از میان این اسامی، مالک بن قیس صحیح‌تر است<ref>ابن حبان، ج۳، ص۳۷۸.</ref>.


[[تاریخ اسلام]] آوردن او مشخص نیست، ولی باید [[اسلام]] او ابتدای ورود [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]] و در جریان [[اسلام آوردن]] جمعی [[مردم مدینه]] باشد. گفته شده او بعد از [[مسلمان]] شدن، همراه سلیط بن قیس، بت‌های بنی عدی بن نجار را شکستند<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۸۸.</ref>. [[ابوصرمه]] در [[جنگ بدر]] و دیگر [[جنگ‌های رسول خدا]]{{صل}} شرکت داشت<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.</ref>. وی از [[جنگ]] [[بنی المصطلق]] چنین نقل می‌کند: اسیرانی گرفتیم. برخی درصدد [[ازدواج]] با آنان بر آمدند و برخی گفتند متمتع می‌شویم و بعد آنان را می‌فروشیم. اما من و [[ابوسعید خدری]] از هر دو کار کناره گرفتیم. یکی از ما گفت که این [[ستم]] است. بعد مسئله را به عرض رسول خدا{{صل}} رساندیم، فرمود: "اشکال ندارد [[عزل]] کنید. [[خداوند متعال]] تا [[روز قیامت]]، آنچه را در تقدیر بوده [[آفریده]] است"<ref>{{متن حدیث|مَا عَلَيْكُمْ أَنْ لَا تَعْزِلُوا، فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ قَدَّرَ مَا هُوَ خَالِقٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}؛ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹.</ref>.
[[تاریخ اسلام]] آوردن او مشخص نیست، ولی باید [[اسلام]] او ابتدای ورود [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]] و در جریان [[اسلام آوردن]] جمعی [[مردم مدینه]] باشد. گفته شده او بعد از [[مسلمان]] شدن، همراه سلیط بن قیس، بت‌های بنی عدی بن نجار را شکستند<ref>ابن سعد، ج۳، ص۳۸۸.</ref>. [[ابوصرمه]] در [[جنگ بدر]] و دیگر [[جنگ‌های رسول خدا]]{{صل}} شرکت داشت<ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.</ref>. وی از [[جنگ]] [[بنی المصطلق]] چنین نقل می‌کند: اسیرانی گرفتیم. برخی درصدد [[ازدواج]] با آنان بر آمدند و برخی گفتند متمتع می‌شویم و بعد آنان را می‌فروشیم. اما من و [[ابوسعید خدری]] از هر دو کار کناره گرفتیم. یکی از ما گفت که این [[ستم]] است. بعد مسئله را به عرض رسول خدا{{صل}} رساندیم، فرمود: "اشکال ندارد [[عزل]] کنید. [[خداوند متعال]] تا [[روز قیامت]]، آنچه را در تقدیر بوده [[آفریده]] است"<ref>{{متن حدیث|مَا عَلَيْكُمْ أَنْ لَا تَعْزِلُوا، فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ قَدَّرَ مَا هُوَ خَالِقٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ}}؛ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹.</ref>.


از دیگر [[احادیث]] او از رسول خدا{{صل}} این است که می‌گوید: [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "کسی که به کسی زیان برساند، خداوند به او زیان می‌رساند و کسی که برای کسی [[دشواری]] درست کند، خداوند برای او دشواری درست می‌کند"<ref>{{متن حدیث|مَنْ ضَارَّ مُسْلِمًا ضَارَّه اللَّهُ، وَمَنْ شَاقَّ مُسْلِمًا شَقَّ اللَّهُ عَلَيْهِ}}؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۸۸؛ ترمذی، ج۲، ص۲۲۳؛ بغوی، ج۵، ص۱۳.</ref>.
از دیگر [[احادیث]] او از رسول خدا{{صل}} این است که می‌گوید: [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "کسی که به کسی زیان برساند، خداوند به او زیان می‌رساند و کسی که برای کسی [[دشواری]] درست کند، خداوند برای او دشواری درست می‌کند"<ref>{{متن حدیث|مَنْ ضَارَّ مُسْلِمًا ضَارَّه اللَّهُ، وَمَنْ شَاقَّ مُسْلِمًا شَقَّ اللَّهُ عَلَيْهِ}}؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۸۸؛ ترمذی، ج۲، ص۲۲۳؛ بغوی، ج۵، ص۱۳.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳

مقدمه

شاعری است با شعر نیکو، از قبیله بنی مازن بن نجار، و به قولی از بنی عدی بن نجار که البته شهرتش به بنی مازن بیشتر است[۱]. نام او را به اختلاف، مالک بن قیس[۲]، لبابة بن قیس، مالک بن اسعد[۳]، قیس بن مالک بن انس[۴]، قیس بن صرمه و صرمة بن قیس[۵] گفته‌اند. از میان این اسامی، مالک بن قیس صحیح‌تر است[۶].

تاریخ اسلام آوردن او مشخص نیست، ولی باید اسلام او ابتدای ورود رسول خدا(ص) به مدینه و در جریان اسلام آوردن جمعی مردم مدینه باشد. گفته شده او بعد از مسلمان شدن، همراه سلیط بن قیس، بت‌های بنی عدی بن نجار را شکستند[۷]. ابوصرمه در جنگ بدر و دیگر جنگ‌های رسول خدا(ص) شرکت داشت[۸]. وی از جنگ بنی المصطلق چنین نقل می‌کند: اسیرانی گرفتیم. برخی درصدد ازدواج با آنان بر آمدند و برخی گفتند متمتع می‌شویم و بعد آنان را می‌فروشیم. اما من و ابوسعید خدری از هر دو کار کناره گرفتیم. یکی از ما گفت که این ستم است. بعد مسئله را به عرض رسول خدا(ص) رساندیم، فرمود: "اشکال ندارد عزل کنید. خداوند متعال تا روز قیامت، آنچه را در تقدیر بوده آفریده است"[۹].

از دیگر احادیث او از رسول خدا(ص) این است که می‌گوید: پیامبر(ص) فرمود: "کسی که به کسی زیان برساند، خداوند به او زیان می‌رساند و کسی که برای کسی دشواری درست کند، خداوند برای او دشواری درست می‌کند"[۱۰].

اشعار ذیل به ابوصرمه نسبت داده شده است[۱۱]؛ چنان که به ابوقیس نیز نسبت داده شده است.

برای من خشمی است که حق با آن آشکار می‌شود، و اخلاقی است که به آن فقیر آقایی پیدا می‌کند، و نصحیتی است خویشان را هر جا باشند، زمانی که خلاف آنچه را در دل دارند ظاهر کنند، و بردباری است که جهل در آن راه ندارد، و میهانی است وقتی قحطی شود و ابرها از باریدن خودداری کنند. لؤلؤه انصاریه، محمد بن کعب قرظی، عبدالله بن محیریز و پسرش محمد بن قیس از او روایت دارند[۱۲][۱۳]

منابع

پانویس

  1. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.
  2. حاکم، معرفه، ص۱۸۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۸۴ و ج۵، ص۳۶۳.
  3. ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹؛ ابن ماکولا، ج۵، ص۲۲۴؛ مزی، ج۳۳، ص۴۳۶.
  4. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۹.
  5. ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۳۶۳.
  6. ابن حبان، ج۳، ص۳۷۸.
  7. ابن سعد، ج۳، ص۳۸۸.
  8. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۴.
  9. «مَا عَلَيْكُمْ أَنْ لَا تَعْزِلُوا، فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ قَدَّرَ مَا هُوَ خَالِقٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»؛ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۹.
  10. «مَنْ ضَارَّ مُسْلِمًا ضَارَّه اللَّهُ، وَمَنْ شَاقَّ مُسْلِمًا شَقَّ اللَّهُ عَلَيْهِ»؛ ابن ابی عاصم، ج۴، ص۱۸۸؛ ترمذی، ج۲، ص۲۲۳؛ بغوی، ج۵، ص۱۳.
  11. ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۶۹؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۸.
  12. "لنا صرم یدول الحق فیها واخلاق یسوء بها الفقیر ونصح العشیرة حیث کانت اذا مُلئت من الغش الصدور وحلم لا یسوغ الجهل فیه واطعام اذا قحط الصبیر"؛ابن حجر، لسان، ج۷، ص۵۲۹؛ ابن ابی حاتم، ج۷، ص۱۰۳.
  13. محمدی، رمضان، مقاله «ابوصرمه انصاری مازنی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۸۰.