ابوظبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوظبیه در تراجم و رجال]] - [[ابوظبیه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابوظبیه در تراجم و رجال]] - [[ابوظبیه در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۲۶ بنا بر چاپ موجود.</ref> وی را ابوطَیبه نامیده و افزون بر این تصحیف، [[اخبار]] او با ابوطَیبه حَجّام خلط شده است<ref>ر.ک: ابن ابی شیبه، ج۲، ص۴۶۹.</ref>. او ستوربان [[رسول خدا]]{{صل}} بود و با ابوسلمی، چوپان [[حضرت]] در [[مسجد کوفه]] [[ملاقات]] کرد و گفت: رسول خدا{{صل}} من را از [[فقر]] پس از خود خبر داد. او [[حدیثی]] درباره [[ثواب]] تسبیحات چهارگانه و [[پاداش]] کسی که در [[مرگ]] فرزند نیکوکارش [[صبر]] کند، [[روایت]] کرده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۰۴.</ref>. برخی این روایت را به ابوسلمی نسبت داده‌اند<ref>ر.ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۶۳.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوظبیه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۰۹.</ref>
[[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۶، ص۱۲۶ بنا بر چاپ موجود.</ref> وی را ابوطَیبه نامیده و افزون بر این تصحیف، [[اخبار]] او با ابوطَیبه حَجّام خلط شده است<ref>ر. ک: ابن ابی شیبه، ج۲، ص۴۶۹.</ref>. او ستوربان [[رسول خدا]]{{صل}} بود و با ابوسلمی، چوپان [[حضرت]] در [[مسجد کوفه]] [[ملاقات]] کرد و گفت: رسول خدا{{صل}} من را از [[فقر]] پس از خود خبر داد. او [[حدیثی]] درباره [[ثواب]] تسبیحات چهارگانه و [[پاداش]] کسی که در [[مرگ]] فرزند نیکوکارش [[صبر]] کند، [[روایت]] کرده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۲۰۴.</ref>. برخی این روایت را به ابوسلمی نسبت داده‌اند<ref>ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۶۳.</ref><ref>[[حسین حسینیان مقدم|حسینیان مقدم، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوظبیه»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۴۰۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴

مقدمه

ابن سعد[۱] وی را ابوطَیبه نامیده و افزون بر این تصحیف، اخبار او با ابوطَیبه حَجّام خلط شده است[۲]. او ستوربان رسول خدا(ص) بود و با ابوسلمی، چوپان حضرت در مسجد کوفه ملاقات کرد و گفت: رسول خدا(ص) من را از فقر پس از خود خبر داد. او حدیثی درباره ثواب تسبیحات چهارگانه و پاداش کسی که در مرگ فرزند نیکوکارش صبر کند، روایت کرده است[۳]. برخی این روایت را به ابوسلمی نسبت داده‌اند[۴][۵]

منابع

پانویس

  1. ابن سعد، ج۶، ص۱۲۶ بنا بر چاپ موجود.
  2. ر. ک: ابن ابی شیبه، ج۲، ص۴۶۹.
  3. ابن حجر، ج۷، ص۲۰۴.
  4. ر. ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۶۳.
  5. حسینیان مقدم، حسین، مقاله «ابوظبیه»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۴۰۹.