اجتهاد رأی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اجتهاد رأی در حدیث]] - [[اجتهاد رأی در اخلاق اسلامی]] - [[اجتهاد رأی در معارف دعا و زیارات]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره سجادی]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = اجتهاد رأی (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اجتهاد رأی در حدیث]] - [[اجتهاد رأی در اخلاق اسلامی]] - [[اجتهاد رأی در معارف دعا و زیارات]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره سجادی]] - [[اجتهاد رأی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = اجتهاد رأی (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref> | [[اجتهادی]] که از نظر ما [[ممنوع]] است به معنای تقنین و [[تشریع قانون]] است، یعنی [[مجتهد]] حکمی را که در کتاب و [[سنّت]] نیست، با [[فکر]] خودش و [[رأی]] خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند<ref>ده گفتار، ص۹۷.</ref>. همان چیزی که مبتکر آن در [[فقه اسلامی]] [[ابوحنیفه]] بوده است<ref>خاتمیت، ص۱۳۱.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۶۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۳
اجتهاد رأی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اجتهاد رأی در حدیث - اجتهاد رأی در اخلاق اسلامی - اجتهاد رأی در معارف دعا و زیارات - اجتهاد رأی در معارف و سیره سجادی - اجتهاد رأی در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
اجتهادی که از نظر ما ممنوع است به معنای تقنین و تشریع قانون است، یعنی مجتهد حکمی را که در کتاب و سنّت نیست، با فکر خودش و رأی خودش وضع کند. این را در اصطلاح “اجتهاد رأی” می‌گویند[۱]. همان چیزی که مبتکر آن در فقه اسلامی ابوحنیفه بوده است[۲][۳]
منابع
پانویس
- ↑ ده گفتار، ص۹۷.
- ↑ خاتمیت، ص۱۳۱.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۶۰.