اخراج: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۹

مقدمه

اخراج: بیرون‌ کردن از ریشه خروج ضد دخول^[۱].
﴿وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾^[۲].
اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، تفاسیر خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از گور بیرون‌آوردن^[۳].
از سیاست‌های خصمانه مخالفان، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، هجرت عده‌ای از مسلمانان به حبشه و هجرت رسول اکرم (ص) و مسلمانان به مدینه بر اثر فشار و سختگیری مشرکان قریش می‌باشد^[۴]: ﴿وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ﴾^[۵].
اخراج به معنای تبعید نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و تبعید) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و تبعید به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در قرآن به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است^[۶]: ﴿وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ﴾^[۷]^[۸].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۲.
↑ «و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.
↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.
↑ «و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.
↑ اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.
↑ «و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۵۴-۵۵.

[1] ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۲.

[2] «و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.

[3] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.

[4] سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.

[5] «و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.

[6] اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.

[7] «و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.

[8] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۵۴-۵۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 *{{متن قرآن|وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ}}<ref>«و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.</ref>.
 * اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، [[تفاسیر]] خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از [[گور]] بیرون‌آوردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.</ref>.
-* از سیاست‌های خصمانه [[مخالفان]]، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، [[هجرت]] عده‌ای از [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[هجرت]] [[رسول اکرم]]{{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مدینه]] بر اثر فشار و سختگیری [[مشرکان]] [[قریش]] می‌باشد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.</ref>: {{متن قرآن|وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>.
+* از سیاست‌های خصمانه [[مخالفان]]، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، [[هجرت]] عده‌ای از [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[هجرت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مدینه]] بر اثر فشار و سختگیری [[مشرکان]] [[قریش]] می‌باشد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.</ref>: {{متن قرآن|وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>.
 * اخراج به معنای [[تبعید]] نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و [[تبعید]]) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و [[تبعید]] به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در [[قرآن]] به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است<ref>اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.</ref>: {{متن قرآن|وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ}}<ref>«و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴-۵۵.</ref>.