اعراض از وطن: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۰

اعراض از وطن، عبارت است از تصمیم بر روی‌گردانی از وطن و ترک همیشگی آن^[۱]. این اصطلاح، در فقه سیاسی اسلام، بر اراضی "فئ" یعنی زمین‌هایی که صاحبان آن جلای وطن کرده یا خود، تسلیم سپاهیان اسلام شده‌اند، اطلاق می‌گردید. در فقه شیعه، این‌گونه از اراضی، در شمار انفال قرار دارند^[۲]^[۳].

↑ فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۲۵.
↑ تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۹۶؛ اقتصادنا، ج۲، ص۴۲۵؛ المغنی و الشرح الکبیر، ج۷، شماره ۵۰۷۲؛ مبسوط، ج۲، ص۶۴؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۱۷۶.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۳۶.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اعراض از وطن در قرآن]] - [[اعراض از وطن در حدیث]] - [[اعراض از وطن در فقه اسلامی]] - [[اعراض از وطن در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = اعراض از وطن (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 اعراض از وطن، عبارت است از [[تصمیم]] بر روی‌گردانی از [[وطن]] و ترک همیشگی آن<ref>فرهنگ اصطلاحات فقهی، ص۲۵.</ref>. این اصطلاح، در [[فقه سیاسی اسلام]]، بر [[اراضی]] "فئ" یعنی زمین‌هایی که صاحبان آن جلای [[وطن]] کرده یا خود، [[تسلیم]] [[سپاهیان]] [[اسلام]] شده‌اند، اطلاق می‌گردید. در [[فقه شیعه]]، این‌گونه از [[اراضی]]، در شمار [[انفال]] قرار دارند<ref>تحریرالوسیله، ج۲، ص۱۹۶؛ اقتصادنا، ج۲، ص۴۲۵؛ المغنی و الشرح الکبیر، ج۷، شماره ۵۰۷۲؛ مبسوط، ج۲، ص۶۴؛ جواهر الکلام، ج۲۱، ص۱۷۶.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۳۶.</ref>.