اقتصاد در عصر ظهور: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*در حکومت [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} که مردم به اطاعت خداوند روى مىآورند و بر فرمان [[حجت]] خدا گردن مىنهند، دیگر دلیلى ندارد که زمین و آسمان از برکاتش بر بندگان خدا مضایقه کنند. از اینرو، بارانهاى موسمى شروع به باریدن مىکند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵. </ref>، رودخانهها پرآب مىشود<ref>همان، ص ۳۰۴. </ref>، زمینها حاصلخیز مىگردد و کشاورزى شکوفا مىشود<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۵۲. </ref>، بیابانهایى مانند [[مکه]] و [[مدینه]] که هرگز سبزى را به خود ندیده است به یکباره به نخلستان تبدیل مىگردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۴۹. </ref> و دامدارى گسترش مىیابد<ref>همان، ص ۸۱. </ref>. اقتصاد جامعه شکوفا گشته<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص ۱۲. </ref>، فقر و تنگدستى رخت بربسته<ref>عقد الدرر، ص ۱۶۶</ref>، آبادانى همهجا به چشم مىخورد<ref>الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۶۸. </ref> و بازرگانى رونقى شایان توجه مىیابد<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص ۱۲. </ref>. | * در حکومت [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} که مردم به اطاعت خداوند روى مىآورند و بر فرمان [[حجت]] خدا گردن مىنهند، دیگر دلیلى ندارد که زمین و آسمان از برکاتش بر بندگان خدا مضایقه کنند. از اینرو، بارانهاى موسمى شروع به باریدن مىکند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵. </ref>، رودخانهها پرآب مىشود<ref>همان، ص ۳۰۴. </ref>، زمینها حاصلخیز مىگردد و کشاورزى شکوفا مىشود<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۵۲. </ref>، بیابانهایى مانند [[مکه]] و [[مدینه]] که هرگز سبزى را به خود ندیده است به یکباره به نخلستان تبدیل مىگردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۴۹. </ref> و دامدارى گسترش مىیابد<ref>همان، ص ۸۱. </ref>. اقتصاد جامعه شکوفا گشته<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص ۱۲. </ref>، فقر و تنگدستى رخت بربسته<ref>عقد الدرر، ص ۱۶۶</ref>، آبادانى همهجا به چشم مىخورد<ref>الشیعة و الرجعة، ج ۱، ص ۱۶۸. </ref> و بازرگانى رونقى شایان توجه مىیابد<ref>عیون الاخبار، ج ۱، ص ۱۲. </ref>. | ||
* [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} علاوه بر برکتهاى زمینى و آسمانى، با تقسیم اموال، بخشش دارایىها، ریشهکن کردن فقر رسیدگى به محرومان و مستضعفان، رفاه اجتماعى را به ارمغان مىآورد. عمران و آبادانى، گسترش کشاورزى و دامپرورى و رونق بازرگانى از سایر کارهاى حضرت است که به شکوفایى اقتصاد جامعه مىانجامد. حل مشکلات اقتصادى در رأس برنامههاى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} است و مهمترین اقدامات وى، مباح اعلام کردن بهرهورى شایسته و عادلانه و سازنده از مواهب و نعمتهایى که خداوند براى انسان پدید آورده است. نیز اعطاى آزادىهاى گوناگون در امور اقتصادى و اجتماعى و صنعتى، براساس حق و عدالت اسلامى و همچنین بهرهورى از مواهب و امکانات و نیروهاى طبیعت و میدان دادن به مغزها و اندیشههاى توانا و سازنده و مبتکر است<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۴.</ref>. | * [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} علاوه بر برکتهاى زمینى و آسمانى، با تقسیم اموال، بخشش دارایىها، ریشهکن کردن فقر رسیدگى به محرومان و مستضعفان، رفاه اجتماعى را به ارمغان مىآورد. عمران و آبادانى، گسترش کشاورزى و دامپرورى و رونق بازرگانى از سایر کارهاى حضرت است که به شکوفایى اقتصاد جامعه مىانجامد. حل مشکلات اقتصادى در رأس برنامههاى [[امام مهدی|حضرت مهدى]] {{ع}} است و مهمترین اقدامات وى، مباح اعلام کردن بهرهورى شایسته و عادلانه و سازنده از مواهب و نعمتهایى که خداوند براى انسان پدید آورده است. نیز اعطاى آزادىهاى گوناگون در امور اقتصادى و اجتماعى و صنعتى، براساس حق و عدالت اسلامى و همچنین بهرهورى از مواهب و امکانات و نیروهاى طبیعت و میدان دادن به مغزها و اندیشههاى توانا و سازنده و مبتکر است<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۱۴.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۲
مقدمه
- در حکومت حضرت مهدى (ع) که مردم به اطاعت خداوند روى مىآورند و بر فرمان حجت خدا گردن مىنهند، دیگر دلیلى ندارد که زمین و آسمان از برکاتش بر بندگان خدا مضایقه کنند. از اینرو، بارانهاى موسمى شروع به باریدن مىکند[۱]، رودخانهها پرآب مىشود[۲]، زمینها حاصلخیز مىگردد و کشاورزى شکوفا مىشود[۳]، بیابانهایى مانند مکه و مدینه که هرگز سبزى را به خود ندیده است به یکباره به نخلستان تبدیل مىگردد[۴] و دامدارى گسترش مىیابد[۵]. اقتصاد جامعه شکوفا گشته[۶]، فقر و تنگدستى رخت بربسته[۷]، آبادانى همهجا به چشم مىخورد[۸] و بازرگانى رونقى شایان توجه مىیابد[۹].
- حضرت مهدى (ع) علاوه بر برکتهاى زمینى و آسمانى، با تقسیم اموال، بخشش دارایىها، ریشهکن کردن فقر رسیدگى به محرومان و مستضعفان، رفاه اجتماعى را به ارمغان مىآورد. عمران و آبادانى، گسترش کشاورزى و دامپرورى و رونق بازرگانى از سایر کارهاى حضرت است که به شکوفایى اقتصاد جامعه مىانجامد. حل مشکلات اقتصادى در رأس برنامههاى حضرت مهدى (ع) است و مهمترین اقدامات وى، مباح اعلام کردن بهرهورى شایسته و عادلانه و سازنده از مواهب و نعمتهایى که خداوند براى انسان پدید آورده است. نیز اعطاى آزادىهاى گوناگون در امور اقتصادى و اجتماعى و صنعتى، براساس حق و عدالت اسلامى و همچنین بهرهورى از مواهب و امکانات و نیروهاى طبیعت و میدان دادن به مغزها و اندیشههاى توانا و سازنده و مبتکر است[۱۰].