بدیل بن ام‌اصرم سلولی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بدیل بن ام‌اصرم سلولی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
نام وی [[بدیل بن سلمة بن خلف]] است، اما به مادرش «أُم‌ّأَصرم» منسوب است و بدان شناخته می‌شود <ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰؛ نسب کامل و اختلاف در اجداد وی را بنگرید: ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۴؛ سمعانی، ج۵، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref>. او از تیره «سلول بن کعب» از [[قبایل]] [[خزاعه]] است و مادرش أم اصرم، دختر [[احجم بن دِندنه]] است که با [[عمرو بن حمق خزاعی]] در جد مشترک هستند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref>. [[ابوموسی مدینی]] نام [[پدر]] وی را «عبدمناف» نوشته که مورد [[اعتراض]] [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref> قرار گرفته و با تکیه بر نظر افرادی مانند [[ابن کلبی]] و [[ابن ماکولا]]، آن را نادرست می‌داند، اما [[ابن اسحاق]]<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۵.</ref> «بدیل بن عبد مناة» را همان «بدیل بن أم اصرم» معرفی کرده است. | نام وی [[بدیل بن سلمة بن خلف]] است، اما به مادرش «أُم‌ّأَصرم» منسوب است و بدان شناخته می‌شود <ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰؛ نسب کامل و اختلاف در اجداد وی را بنگرید: ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۴؛ سمعانی، ج۵، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref>. او از تیره «سلول بن کعب» از [[قبایل]] [[خزاعه]] است و مادرش أم اصرم، دختر [[احجم بن دِندنه]] است که با [[عمرو بن حمق خزاعی]] در جد مشترک هستند<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref>. [[ابوموسی مدینی]] نام [[پدر]] وی را «عبدمناف» نوشته که مورد [[اعتراض]] [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.</ref> قرار گرفته و با تکیه بر نظر افرادی مانند [[ابن کلبی]] و [[ابن ماکولا]]، آن را نادرست می‌داند، اما [[ابن اسحاق]]<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۵.</ref> «بدیل بن عبد مناة» را همان «بدیل بن أم اصرم» معرفی کرده است. | ||
منابع در داستان [[کشتار]] خزاعه به دست [[بنوبکر]] پس از [[صلح حدیبیه]]، شعری را از بدیل نقل کرده‌اند که وی در پاسخ [[اخزر بن لُعط دِیلی]] سروده و افتخارات خود را برابر بنی کعب یاد کرده است<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۵.</ref>. | منابع در داستان [[کشتار]] خزاعه به دست [[بنوبکر]] پس از [[صلح حدیبیه]]، شعری را از بدیل نقل کرده‌اند که وی در پاسخ [[اخزر بن لُعط دِیلی]] سروده و افتخارات خود را برابر بنی کعب یاد کرده است<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۵.</ref>. | ||
اشتراک در [[قبیله]] و همنامی وی با [[بدیل بن ورقاء خزاعی]]، منشأ [[اشتباه]] برخی شده است. از جمله [[واقدی]]<ref>واقدی، ج۲، ص۷۹۱.</ref> وی را همان کسی می‌داند که پس از کشتار [[خزاعیان]] [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} آمده و [[تقاضای کمک]] کرده، اما منابع دیگر در این حادثه از بدیل بن ورقاء خزاعی یاد می‌کنند<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۷.</ref>. گفته شده است [[پیامبر]] او و [[بسر بن سفیان خزاعی]] را برای فراخواندن بنوکعب برای شرکت در [[فتح مکه]] فرستاد<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰.</ref>. این گزارش نیز به [[بدیل بن ورقاء خزاعی]] مربوط است که [[مأمور]] شد همراه بسر بن سفیان و [[عمرو بن سالم خزاعی]]، بنوکعب را برای شرکت در [[غزوه تبوک]] (نه فتح مکه) [[بسیج]] کند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۰.</ref>. | اشتراک در [[قبیله]] و همنامی وی با [[بدیل بن ورقاء خزاعی]]، منشأ [[اشتباه]] برخی شده است. از جمله [[واقدی]]<ref>واقدی، ج۲، ص۷۹۱.</ref> وی را همان کسی می‌داند که پس از کشتار [[خزاعیان]] [[خدمت]] [[رسول خدا]] {{صل}} آمده و [[تقاضای کمک]] کرده، اما منابع دیگر در این حادثه از بدیل بن ورقاء خزاعی یاد می‌کنند<ref>ابن هشام، ج۴، ص۳۷.</ref>. گفته شده است [[پیامبر]] او و [[بسر بن سفیان خزاعی]] را برای فراخواندن بنوکعب برای شرکت در [[فتح مکه]] فرستاد<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰.</ref>. این گزارش نیز به [[بدیل بن ورقاء خزاعی]] مربوط است که [[مأمور]] شد همراه بسر بن سفیان و [[عمرو بن سالم خزاعی]]، بنوکعب را برای شرکت در [[غزوه تبوک]] (نه فتح مکه) [[بسیج]] کند<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۲۰.</ref>. | ||
او شعری در پاسخ [[انس بن زُنَیم دیلی]] دارد که ادعای وی در عذرخواهی از [[رسول خدا]] به را [[باطل]] می‌داند<ref>ابن هشام، ج۴، ص۶۷؛ یاقوت حموی، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۰۶.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بدیل بن ام‌اصرم سلولی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۰۶.</ref> | او شعری در پاسخ [[انس بن زُنَیم دیلی]] دارد که ادعای وی در عذرخواهی از [[رسول خدا]] به را [[باطل]] می‌داند<ref>ابن هشام، ج۴، ص۶۷؛ یاقوت حموی، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۰۶.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بدیل بن ام‌اصرم سلولی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۰۶.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۴
بدیل بن ام‌اصرم سلولی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بدیل بن ام‌اصرم سلولی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
نام وی بدیل بن سلمة بن خلف است، اما به مادرش «أُم‌ّأَصرم» منسوب است و بدان شناخته می‌شود [۱]. او از تیره «سلول بن کعب» از قبایل خزاعه است و مادرش أم اصرم، دختر احجم بن دِندنه است که با عمرو بن حمق خزاعی در جد مشترک هستند[۲]. ابوموسی مدینی نام پدر وی را «عبدمناف» نوشته که مورد اعتراض ابن اثیر[۳] قرار گرفته و با تکیه بر نظر افرادی مانند ابن کلبی و ابن ماکولا، آن را نادرست می‌داند، اما ابن اسحاق[۴] «بدیل بن عبد مناة» را همان «بدیل بن أم اصرم» معرفی کرده است.
منابع در داستان کشتار خزاعه به دست بنوبکر پس از صلح حدیبیه، شعری را از بدیل نقل کرده‌اند که وی در پاسخ اخزر بن لُعط دِیلی سروده و افتخارات خود را برابر بنی کعب یاد کرده است[۵].
اشتراک در قبیله و همنامی وی با بدیل بن ورقاء خزاعی، منشأ اشتباه برخی شده است. از جمله واقدی[۶] وی را همان کسی می‌داند که پس از کشتار خزاعیان خدمت رسول خدا (ص) آمده و تقاضای کمک کرده، اما منابع دیگر در این حادثه از بدیل بن ورقاء خزاعی یاد می‌کنند[۷]. گفته شده است پیامبر او و بسر بن سفیان خزاعی را برای فراخواندن بنوکعب برای شرکت در فتح مکه فرستاد[۸]. این گزارش نیز به بدیل بن ورقاء خزاعی مربوط است که مأمور شد همراه بسر بن سفیان و عمرو بن سالم خزاعی، بنوکعب را برای شرکت در غزوه تبوک (نه فتح مکه) بسیج کند[۹].
او شعری در پاسخ انس بن زُنَیم دیلی دارد که ادعای وی در عذرخواهی از رسول خدا به را باطل می‌داند[۱۰][۱۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰؛ نسب کامل و اختلاف در اجداد وی را بنگرید: ابن ماکولا، ج۷، ص۲۸۴؛ سمعانی، ج۵، ص۳۶۱؛ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۱، ص۳۵۸.
- ↑ ابن هشام، ج۴، ص۳۵.
- ↑ ابن هشام، ج۴، ص۳۵.
- ↑ واقدی، ج۲، ص۷۹۱.
- ↑ ابن هشام، ج۴، ص۳۷.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۷۰.
- ↑ ابن سعد، ج۴، ص۲۲۰.
- ↑ ابن هشام، ج۴، ص۶۷؛ یاقوت حموی، ج۲، ص۳۹۳؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۰۶.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «بدیل بن ام‌اصرم سلولی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۰۶.