بشیریه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'سلسله' به 'سلسله') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بشیریه در حدیث]] - [[بشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[بشیریه در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[بشیریه در حدیث]] - [[بشیریه در تاریخ اسلامی]] - [[بشیریه در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*فرقهای از غلاة [[شیعه]] و شاخهای از فرقه واقفیه -شیعیان هفتامامی- و مفوضه هستند. مهمترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب [[امامت]] است. آنان سلسله [[امامان]] را به [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته میدانند و معتقدند: امام در زندان [[هارون الرشید]] زندانی نگردیده و در آنجا نمرده است، بلکه زنده و غایب است، و روزی بازمیگردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر {{ع}} و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار میکنند. این فرقه معتقدند که [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}}، "قائم" است و "مهدی"، و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز میگردد و [[رجعت]] میکند<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۸.</ref>. | * فرقهای از غلاة [[شیعه]] و شاخهای از فرقه واقفیه -شیعیان هفتامامی- و مفوضه هستند. مهمترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب [[امامت]] است. آنان سلسله [[امامان]] را به [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته میدانند و معتقدند: امام در زندان [[هارون الرشید]] زندانی نگردیده و در آنجا نمرده است، بلکه زنده و غایب است، و روزی بازمیگردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر {{ع}} و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار میکنند. این فرقه معتقدند که [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}}، "قائم" است و "مهدی"، و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز میگردد و [[رجعت]] میکند<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۸.</ref>. | ||
* فرقهای از [[غلات شیعه]] و شاخهای از [[فرقه]] [[واقفیه]] میباشد. این گروه سلسله [[امامان]] را به [[موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته، میدانند و به [[امامت امام رضا]] {{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و بر این باورند که [[امام]] موسی بن جعفر {{ع}} در [[زندان هارون الرشید]] [[زندانی]] نگردیده و در آنجا [[شهید]] نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت<ref>معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref> | |||
*فرقهای از [[غلات شیعه]] و شاخهای از [[فرقه]] [[واقفیه]] میباشد. این گروه سلسله [[امامان]] را به [[موسی بن جعفر]]{{ع}} پایان یافته، میدانند و به [[امامت امام رضا]]{{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و بر این باورند که [[امام]] موسی بن جعفر{{ع}} در [[زندان هارون الرشید]] [[زندانی]] نگردیده و در آنجا [[شهید]] نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت<ref>معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۳
مقدمه
- فرقهای از غلاة شیعه و شاخهای از فرقه واقفیه -شیعیان هفتامامی- و مفوضه هستند. مهمترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب امامت است. آنان سلسله امامان را به امام موسی بن جعفر (ع) پایان یافته میدانند و معتقدند: امام در زندان هارون الرشید زندانی نگردیده و در آنجا نمرده است، بلکه زنده و غایب است، و روزی بازمیگردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر (ع) و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار میکنند. این فرقه معتقدند که حضرت موسی بن جعفر (ع)، "قائم" است و "مهدی"، و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز میگردد و رجعت میکند[۱][۲].
- فرقهای از غلات شیعه و شاخهای از فرقه واقفیه میباشد. این گروه سلسله امامان را به موسی بن جعفر (ع) پایان یافته، میدانند و به امامت امام رضا (ع) و امامان بعد از ایشان معتقد نیستند و بر این باورند که امام موسی بن جعفر (ع) در زندان هارون الرشید زندانی نگردیده و در آنجا شهید نشده است؛ بلکه ایشان زنده و غایب هستند و روزی باز خواهد گشت[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۸.
- ↑ معارف و معاریف، ج۳، ص۱۹۰.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۵۵.