روزگار در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
دهر به معنای روزگار و جمع آن دهور است. گذشت روزگار و ایام [[عمر]] و مقاطع مختلف [[زمان]] که بر [[جهان]] میگذرد، موضوع [[تفکر]] [[اندیشمندان]] و عرصه [[خیال]] [[شاعران]] بوده است. در [[فرهنگ]] و [[معارف اسلامی]] دهر و روزگار عرصه [[قدرت]] نمایی [[خدا]] و میدان عمل و [[آزمایش]] [[انسان]] و صحنه [[پندآموزی]] اوست. [[امام سجاد]]{{ع}} درباره روزگار نکاتی را به ما میآموزد: | دهر به معنای روزگار و جمع آن دهور است. گذشت روزگار و ایام [[عمر]] و مقاطع مختلف [[زمان]] که بر [[جهان]] میگذرد، موضوع [[تفکر]] [[اندیشمندان]] و عرصه [[خیال]] [[شاعران]] بوده است. در [[فرهنگ]] و [[معارف اسلامی]] دهر و روزگار عرصه [[قدرت]] نمایی [[خدا]] و میدان عمل و [[آزمایش]] [[انسان]] و صحنه [[پندآموزی]] اوست. [[امام سجاد]] {{ع}} درباره روزگار نکاتی را به ما میآموزد: | ||
یکم: [[عزت خدا]] با گردش روزگار باقی است: {{متن حدیث|...وَ الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ}}<ref>دعای ۲۲.</ref>؛ «ای خداوندی که از آن توست [[عزت]] و [[غلبه]] جاودان، هر چند روزگاران بگذرند». | یکم: [[عزت خدا]] با گردش روزگار باقی است: {{متن حدیث|...وَ الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ}}<ref>دعای ۲۲.</ref>؛ «ای خداوندی که از آن توست [[عزت]] و [[غلبه]] جاودان، هر چند روزگاران بگذرند». |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۹
مقدمه
دهر به معنای روزگار و جمع آن دهور است. گذشت روزگار و ایام عمر و مقاطع مختلف زمان که بر جهان میگذرد، موضوع تفکر اندیشمندان و عرصه خیال شاعران بوده است. در فرهنگ و معارف اسلامی دهر و روزگار عرصه قدرت نمایی خدا و میدان عمل و آزمایش انسان و صحنه پندآموزی اوست. امام سجاد (ع) درباره روزگار نکاتی را به ما میآموزد:
یکم: عزت خدا با گردش روزگار باقی است: «...وَ الْعِزِّ الْبَاقِي عَلَى مَرِّ الدُّهُورِ»[۱]؛ «ای خداوندی که از آن توست عزت و غلبه جاودان، هر چند روزگاران بگذرند».
دوم: گذشت روزگار نشانه نزدیک شدن اجل و مرگ است: «ثُمَّ ضَرَبَ لَهُ فِي الْحَيَاةِ أَجَلًا مَوْقُوتاً... وَ يَرْهَقُهُ بِأَعْوَامِ دَهْرِهِ»[۲]؛ «سپس هر یک از آدمیان را عمری مقرر کرد... که با گامهای روزها و سالهایش میپیماید».
سوم: ماه رمضان همه زمانها برتری دارد: «اللَّهُمَّ... تَخَيَّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ»[۳]؛ «خدایا... تو آن را از میان همه زمانها و روزگارها اختیار کردهای»[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۲۲.
- ↑ دعای ۱.
- ↑ دعای ۴۵.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «روزگار»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۵۱.