شام در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شام''' به [[سرزمین]] منطقۀ [[سوریه]]، [[فلسطین]]، لبنان، [[اردن]] و اطراف آنها گفته می‌شده است. [[شامات]] هم می‌گویند.

== مقدمه ==

این [[سرزمین]] در [[صدر اسلام]] [[فتح]] شد و [[معاویه]] در دورۀ [[عثمان]] [[والی]] آنجا بود و [[امویان]] از آن پس بر آن منطقه [[استیلا]] یافتند و از [[حکومت مشروع]] [[علی]] {{ع}} سر برتافتند. [[دمشق]]، پایتخت [[امویان]] بود. [[یزید]] هم آنجا [[حکومت]] می‌کرد<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج۱۳، ص۸۱.</ref>.

از [[سرزمین]] [[شام]] در [[روایات]]، [[نکوهش]] شده و [[ائمّه]] از آن به [[بدی]] یاد کرده‌اند. [[اهل شام]] به‌ویژه در [[عهد]] [[معاویه]]، با [[علی]] [[دشمنی]] بسیار می‌کردند و از جمله [[علل]] آن [[تبلیغات]] گستردۀ [[معاویه]] و [[امویان]] بر ضدّ [[علی]] {{ع}} و [[بنی هاشم]] بود و چون در آن منطقه [[نفوذ]] و [[استیلا]] داشتند، [[افکار]] را بر ضدّ [[اهل بیت]]، [[منحرف]] می‌ساختند و بذر [[دشمنی]] آنان را در [[دل‌ها]] می‌پراکندند. در دوره‌های بعد هم میان [[شامیان]] و عراقیان [[خصومت]] و ناسازگاری ادامه یافت و [[شهرها]] و [[مردم]] [[عراق]]، اغلب زیر بار [[حکومت]] [[دمشق]] نمی‌رفتند. سرهای [[مسلم بن عقیل]] و هانی را پس از شهادتشان به [[شام]] که مقرّ [[حکومت]] [[یزید]] بود فرستادند.

[[اهل بیت]] [[سید الشهدا]] {{ع}} پس از واقعۀ [[کربلا]] که به [[اسارت]] [[دشمن]] در آمدند، ابتدا به [[کوفه]] و از آنجا به [[شام]] برده شدند و چند روزی در [[دمشق]] اقامت کردند. دیدارشان با [[یزید]] در [[دار الخلافه]] در همین [[شهر]] بود که [[حضرت زینب]] و [[امام سجاد]] {{ع}} در [[بارگاه یزید]] [[خطبه]] خواندند و [[یزید]] را رسوا ساختند<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۶۸۰.</ref>. [[قبر]] [[حضرت زینب]] و [[رقیّه]] که هر دو بصورت [[حرم]] و [[زیارتگاه]] [[شیعه]] است، در [[شام]] است. [[قبر]] [[رقیّه]] نزدیک [[مسجد]] [[جامع دمشق]] و [[حرم]] [[حضرت زینب]] در [[زینبیّه]]، بیرون از [[دمشق]] است<ref>درباره شام و قبور متبرکه و مدفونین در آنجا، از جمله ر. ک: «شام سرزمین خاطره‌ها» مهدی پیشوایی.</ref>. [[سفر به شام]] برای [[اهل بیت]] [[حسین]] {{ع}} بسیار تلخ و مصیبت‌های دوران [[اسارت]] در این دیار، برایشان از سختترین [[مصیبت‌ها]] بوده است. وقتی از [[امام سجّاد]] پرسیدند: در [[سفر]] [[کربلا]]، سخت‌ترین مصیبت‌های شما کجا بود، سه بار فرمود: {{متن حدیث|الشَّام، الشَّام، الشَّام}}<ref>عنوان الکلام، فشارکی، ص۱۱۸.</ref> <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۵۹.</ref>.