عتو در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
در {{عربی|عَتَا}}، {{عربی|يَعْتُو}}، {{عربی|عُتُوا}} و {{عربی|عِتيّاً}} معنای [[استکبار]]، [[خودبزرگ‌بینی]] و [[تجاوز از حد]] وجود دارد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر.ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.</ref>. در «عتو»، [[سرپیچی]] از [[طاعت]] است؛ لذا [[خداوند]] فرمود: {{متن قرآن|وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا}}<ref>«و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref> | در {{عربی|عَتَا}}، {{عربی|يَعْتُو}}، {{عربی|عُتُوا}} و {{عربی|عِتيّاً}} معنای [[استکبار]]، [[خودبزرگ‌بینی]] و [[تجاوز از حد]] وجود دارد<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر. ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.</ref>. در «عتو»، [[سرپیچی]] از [[طاعت]] است؛ لذا [[خداوند]] فرمود: {{متن قرآن|وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا}}<ref>«و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.</ref> | ||
و در جایی دیگر فرمود: {{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ}}<ref>«و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.</ref>؛ بنابراین {{عربی|عُتُوّ}} و برخی مشتقات آنکه در [[قرآن کریم]] به کار رفته، در اصل ماده آن، [[تجاوز]] و گذر از حد و مرز در [[بدی]] و [[فساد]] است. به دیگر معنا، [[مبالغه]] و [[افراط]] در راه فساد است. [[اصرار]] بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.</ref> و البته در حوزه [[سیاسی]]- [[اجتماعی]]، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی [[حقوق]] دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|عدالت سیاسی در قرآن کریم]]، ص ۵۸.</ref> | و در جایی دیگر فرمود: {{متن قرآن|فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ}}<ref>«و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.</ref>؛ بنابراین {{عربی|عُتُوّ}} و برخی مشتقات آنکه در [[قرآن کریم]] به کار رفته، در اصل ماده آن، [[تجاوز]] و گذر از حد و مرز در [[بدی]] و [[فساد]] است. به دیگر معنا، [[مبالغه]] و [[افراط]] در راه فساد است. [[اصرار]] بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.</ref> و البته در حوزه [[سیاسی]]- [[اجتماعی]]، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی [[حقوق]] دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[عدالت سیاسی در قرآن کریم (کتاب)|عدالت سیاسی در قرآن کریم]]، ص ۵۸.</ref> | ||
==پرسش مستقیم== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | * [[عتو در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عتو است. عتو از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عتو در لغت - عتو در قرآن - عتو در حدیث - عتو در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
در عَتَا، يَعْتُو، عُتُوا و عِتيّاً معنای استکبار، خودبزرگ‌بینی و تجاوز از حد وجود دارد[۱]. در «عتو»، سرپیچی از طاعت است؛ لذا خداوند فرمود: ﴿وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا﴾[۲] و در جایی دیگر فرمود: ﴿فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ﴾[۳]؛ بنابراین عُتُوّ و برخی مشتقات آنکه در قرآن کریم به کار رفته، در اصل ماده آن، تجاوز و گذر از حد و مرز در بدی و فساد است. به دیگر معنا، مبالغه و افراط در راه فساد است. اصرار بر استکبار و جباریت و سرپیچی و ورود به فساد و راهبری آن، همه از موضوع‌های ناپسندی است که در «عتو» مطرح است، هرچند به طور مستقیم این واژه به آن معانی نیست[۴] و البته در حوزه سیاسی- اجتماعی، وجه شدید و کامل آن وجود دارد که پایمالی حقوق دیگران در عرصه سیاسی، امری فراگیرتر از دیگر عرصه‌هاست.[۵]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۸؛ شبیه این مضمون: ر. ک: خلیل بن احمد الفراهیدی کتاب العین، ج۲، ص۲۲۶.
- ↑ «و سرکشی بزرگی ورزیدند» سوره فرقان، آیه ۲۱.
- ↑ «و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند» سوره ذاریات، آیه ۴۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۸، ص۳۳.
- ↑ سیدباقری، سید کاظم، عدالت سیاسی در قرآن کریم، ص ۵۸.