علی منی و انا من علی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
'''علی منی و انا من علی''' [[کلام]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]]{{صل}} است، یعنی [[امام علی|علی]]{{ع}} از من است و من از علی‌ام<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>. | '''علی منی و انا من علی''' [[کلام]] [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] {{صل}} است، یعنی [[امام علی|علی]] {{ع}} از من است و من از علی‌ام<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>. | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*این [[حدیث]]، که [[ارتباط]] عمیق [[پیامبر]] و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] [[پیامبر]]" بودن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی [[پیامبر]] به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد [[پیامبر]] [[انتقاد]] کردند. [[حضرت]] برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{عربی|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، [[امام علی|علی]]{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{عربی|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{عربی|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹</ref>. این سخن همسویی [[محبت]] [[امام علی|علی]]{{ع}} را با [[محبت]] [[پیامبر|رسول خدا]] می‌رساند و مفهوم دیگری از {{عربی|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امام علی|امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو [[پدر]] [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری [[منذر]]. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و [[رسول خدا]] همواره و همه‌جا از [[امام علی|امیر المؤمنین]] [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست(...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref> | * این [[حدیث]]، که [[ارتباط]] عمیق [[پیامبر]] و [[امام علی|امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و [[همدلی]] آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] [[پیامبر]]" بودن [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]] {{ع}} از سوی [[پیامبر]] به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد [[پیامبر]] [[انتقاد]] کردند. [[حضرت]] برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{عربی|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]] {{ع}} جدا شود از من جدا شده است، [[امام علی|علی]] {{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{عربی|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{عربی|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹</ref>. این سخن همسویی [[محبت]] [[امام علی|علی]] {{ع}} را با [[محبت]] [[پیامبر|رسول خدا]] می‌رساند و مفهوم دیگری از {{عربی|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و [[حمایت]] بیدریغ خود را از مواضع [[امام علی|امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو [[پشتیبان]] هم و هردو [[پدر]] [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری [[منذر]]. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و [[رسول خدا]] همواره و همه‌جا از [[امام علی|امیر المؤمنین]] [[ستایش]] و [[پشتیبانی]] می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست(...)<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۰
علی منی و انا من علی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: علی منی و انا من علی در حدیث - علی منی و انا من علی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطعلی منی و انا من علی کلام حضرت رسول (ص) است، یعنی علی (ع) از من است و من از علی‌ام[۱].
مقدمه
- این حدیث، که ارتباط عمیق پیامبر و امیر المؤمنین و هم‌روحی و همراهی و همدلی آن دو و پیوند استوار رسالت و امامت را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان رسول خدا (ص) شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "جان پیامبر" بودن حضرت علی (ع) است که در آیه مباهله هم مطرح است. در مأموریتی که امام علی (ع) از سوی پیامبر به یمن رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به اموال بیت‌المال که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر انتقاد کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان خشمگین شد و فرمود: من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه[۲]، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: علیّ منّی و أنا من علیّ، انت منّی و أنا منک[۳]. این سخن همسویی محبت علی (ع) را با محبت رسول خدا می‌رساند و مفهوم دیگری از سلمک سلمی و حربک حربی است و حمایت بیدریغ خود را از مواضع امیر مؤمنان نشان می‌دهد. هردو پشتیبان هم و هردو پدر امّت و الگوی بشریتند، یکی هادی است، دیگری منذر. این، افزون بر قرابت و خویشاوندی سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین ستایش و پشتیبانی می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست(...)[۴]
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۱۴.
- ↑ «هرکس از علی (ع) جدا شود از من جدا شده است، علی (ع) از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱
- ↑ فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۱۴.