عمرو بن جندب حضرمی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = عمرو بن جندب حضرمی
| موضوع مرتبط = عمرو بن جندب حضرمی
| عنوان مدخل  = [[عمرو بن جندب حضرمی]]
| عنوان مدخل  = [[عمرو بن جندب حضرمی]]
| مداخل مرتبط = [[عمرو بن جندب حضرمی در تاریخ اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[عمرو بن جندب حضرمی در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى عُمَرَ بْنِ جُنْدَبٍ اَلْحَضْرَمِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۳.</ref>؛
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى عُمَرَ بْنِ جُنْدَبٍ اَلْحَضْرَمِيِّ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۳.</ref>؛


«عمرو» و به قولی «عمر»، فرزند [[جندب حضرمی]] است. حضرمی، از حضرموت از قبیله‌ای [[قحطانی]] و یا از «بنی حضرمی» یکی از [[قبایل یمن]] بوده است.
«عمرو» و به قولی «عمر»، فرزند [[جندب حضرمی]] است. حضرمی، از حضرموت از قبیله‌ای [[قحطانی]] و یا از «بنی حضرمی» یکی از [[قبایل یمن]] بوده است.


وی از [[راویان حدیث]] و از [[شیعیان راستین]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود و در جنگ‌های [[جمل]] و [[صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] شرکت داشت. او در [[کوفه]] سکنا گزید و از [[یاران]] و همفکران [[حجر بن عدی]] بود، اما هنگامی که حجر دستگیر شد، او موفق به فرار شد و تا زمانی که [[زیاد بن ابیه]]، [[حاکم کوفه]] زنده بود خارج از کوفه در خفا می‌‌زیست و پس از [[مرگ]] وی به کوفه بازگشت<ref>ر.ک: اصحاب امام علی{{ع}}، ج۲، ص۹۱۸، شماره ۷۷۳.</ref>.
وی از [[راویان حدیث]] و از [[شیعیان راستین]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود و در جنگ‌های [[جمل]] و [[صفین]] در رکاب آن [[حضرت]] شرکت داشت. او در [[کوفه]] سکنا گزید و از [[یاران]] و همفکران [[حجر بن عدی]] بود، اما هنگامی که حجر دستگیر شد، او موفق به فرار شد و تا زمانی که [[زیاد بن ابیه]]، [[حاکم کوفه]] زنده بود خارج از کوفه در خفا می‌‌زیست و پس از [[مرگ]] وی به کوفه بازگشت<ref>ر. ک: اصحاب امام علی {{ع}}، ج۲، ص۹۱۸، شماره ۷۷۳.</ref>.


عمرو همواره در طول زندگانی‌اش در مسیر [[ولایت اهل بیت]] و [[خاندان]] [[امیر مؤمنان]] گام بر می‌داشت. از [[هلاکت معاویه]]، هنگامی که [[مسلم بن عقیل]] از جانب [[امام حسین]]{{ع}} به کوفه آمد، با او [[بیعت]] کرد و ملازم رکاب مسلم بود، اما پس از [[دستگیری]] حضرت مسلم و [[شهادت]] آن بزرگوار از کوفه خارج شد و خود را به [[کاروان حسینی]] رساند و همراه [[امام]]{{ع}} به [[کربلا]] آمد و در [[روز عاشورا]] با [[سپاه عمر سعد]] جنگید و سرانجام در راه [[حجت خدا]]{{ع}} به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۷؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۲۵ و نیز ر.ک: کتاب اصحاب امام علی{{ع}}، ج۲، شماره ۷۷۳، ص۰۹۱۸</ref>.
عمرو همواره در طول زندگانی‌اش در مسیر [[ولایت اهل بیت]] و [[خاندان]] [[امیر مؤمنان]] گام بر می‌داشت. از [[هلاکت معاویه]]، هنگامی که [[مسلم بن عقیل]] از جانب [[امام حسین]] {{ع}} به کوفه آمد، با او [[بیعت]] کرد و ملازم رکاب مسلم بود، اما پس از [[دستگیری]] حضرت مسلم و [[شهادت]] آن بزرگوار از کوفه خارج شد و خود را به [[کاروان حسینی]] رساند و همراه [[امام]] {{ع}} به [[کربلا]] آمد و در [[روز عاشورا]] با [[سپاه عمر سعد]] جنگید و سرانجام در راه [[حجت خدا]] {{ع}} به شهادت رسید<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۷؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۲۵ و نیز ر. ک: کتاب اصحاب امام علی {{ع}}، ج۲، شماره ۷۷۳، ص۰۹۱۸</ref>.


[[سلام]] و [[درود]] در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[شاهد]] [[شرافت]] و [[عزت]] بیشتر او خواهد بود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۵۴۱-۵۴۲.</ref>
[[سلام]] و [[درود]] در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[شاهد]] [[شرافت]] و [[عزت]] بیشتر او خواهد بود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۵۴۱-۵۴۲.</ref>

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۲

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى عُمَرَ بْنِ جُنْدَبٍ اَلْحَضْرَمِيِّ»[۱]؛

«عمرو» و به قولی «عمر»، فرزند جندب حضرمی است. حضرمی، از حضرموت از قبیله‌ای قحطانی و یا از «بنی حضرمی» یکی از قبایل یمن بوده است.

وی از راویان حدیث و از شیعیان راستین امیرمؤمنان (ع) بود و در جنگ‌های جمل و صفین در رکاب آن حضرت شرکت داشت. او در کوفه سکنا گزید و از یاران و همفکران حجر بن عدی بود، اما هنگامی که حجر دستگیر شد، او موفق به فرار شد و تا زمانی که زیاد بن ابیه، حاکم کوفه زنده بود خارج از کوفه در خفا می‌‌زیست و پس از مرگ وی به کوفه بازگشت[۲].

عمرو همواره در طول زندگانی‌اش در مسیر ولایت اهل بیت و خاندان امیر مؤمنان گام بر می‌داشت. از هلاکت معاویه، هنگامی که مسلم بن عقیل از جانب امام حسین (ع) به کوفه آمد، با او بیعت کرد و ملازم رکاب مسلم بود، اما پس از دستگیری حضرت مسلم و شهادت آن بزرگوار از کوفه خارج شد و خود را به کاروان حسینی رساند و همراه امام (ع) به کربلا آمد و در روز عاشورا با سپاه عمر سعد جنگید و سرانجام در راه حجت خدا (ع) به شهادت رسید[۳].

سلام و درود در زیارت ناحیه مقدسه بر او شاهد شرافت و عزت بیشتر او خواهد بود.[۴]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۳.
  2. ر. ک: اصحاب امام علی (ع)، ج۲، ص۹۱۸، شماره ۷۷۳.
  3. تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۷؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۲۵ و نیز ر. ک: کتاب اصحاب امام علی (ع)، ج۲، شماره ۷۷۳، ص۰۹۱۸
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۴۱-۵۴۲.