محروم در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
کسی که وسعت [[رزق]] ندارد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۰.</ref>، دور از [[مال]]، عطا <ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۰۴.</ref> و خیر.
کسی که وسعت [[رزق]] ندارد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۰.</ref>، دور از [[مال]]، عطا <ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۰۴.</ref> و خیر.



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۱

مقدمه

کسی که وسعت رزق ندارد[۱]، دور از مال، عطا [۲] و خیر.

وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ[۳]‌.

محروم از مسکین و فقیر نیازمندتر است؛ امّا به دلیل خویشتنداری (تعفّف) متمکّن و غنی پنداشته می‌شود[۴]؛ معادل معنایی ضرب المثل فارسی "صورت را با سیلی سرخ کردن". این طبقه از افراد مشمول و مستحق دریافت صدقه و زکات هستند و دولت اسلامی موظف است، از طریق مالیات اسلامی (زکات) آنها را تأمین نماید.[۵]

منابع

پانویس

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۳۰.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۲۰۴.
  3. «و در دارایی‌هایشان بخشی برای (مستمند) خواهنده و بی‌بهره بود» سوره ذاریات، آیه ۱۹.
  4. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۷، ص۱۴.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۶۶.